26/10/08

ΑΗ ΣΤΡΑΤΗΣ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΙΧΝΗ [1940-1970], ΑΡΧΕΙΟ ΒΑΣΙΛΗ ΜΑΝΙΚΑΚΗ (10/11/2008 - 30/11/2008)

ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΛΟΓΛΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ ΤΕΧΝΩΝΤα Φωτογραφικά Ίχνη (1940-1970), αρχείο Βασίλη Μανικάκη, αποτελούν μια επιλογή φωτογραφιών, που διασώθηκαν από τη φθορά του χρόνου και μας δίνουν αποσπασματικά και φευγαλέα την αίσθηση των στιγμών του παρελθόντος χρόνου, σ' ένα νησιωτικό και απομακρυσμένο τοπίο, αφήνοντάς μας να δούμε όψεις μιας ζωής που άλλαξε κι έφυγε χωρίς επιστροφή. Ο Βασίλης Μανικάκης (1907-1998) έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στον Άη Στράτη. Αγρότης και φούρναρης στο επάγγελμα, με στοιχειώδη σχολική εκπαίδευση, άρχισε να ασχολείται ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία από τις αρχές της δεκαετίας του 1930. Πήρε άδεια ασκήσεως επιτηδεύματος πλανόδιου φωτογράφου το 1940, χωρίς όμως να χρειαστεί να εγκαταλείψει τις άλλες βιοποριστικές του ασχολίες.
Η λειτουργία του στρατοπέδου των εξορίστων στον Άη Στράτη (1948-1963) του επέτρεψε να επιδοθεί συστηματικά στη φωτογραφία. Για τις ανάγκες των εξορίστων έβγαζε φωτογραφίες για ταυτότητες, αναμνηστικά στιγμιότυπα, cartes-postales και σκηνές από την καθημερινή τους ζωή στο στρατόπεδο. Με τη βοήθεια του εκτοπισμένου φωτογράφου Χατζέλλη, συστηματοποίησε τις γνώσεις του, βελτίωσε την τεχνική του και οργάνωσε το θάλαμο εμφάνισης και εκτύπωσης των φωτογραφιών του.
Τράβηξε και τύπωσε χιλιάδες φωτογραφίες την περίοδο της εξορίας. Όμως, το σημαντικότερο μέρος της δουλειάς του είναι ο ίδιος ο Άη Στράτης και οι κάτοικοί του στον καθημερινό τους αγώνα με τη θάλασσα, τη ζωή στα χωράφια και τις συνθήκες απομόνωσης στο μικρό νησί. Από τις φωτογραφίες του περνούν τα πρόσωπα των συντοπιτών του στην επαγγελματική τους ενασχόληση, σε στιγμές διασκέδασης και χαράς, λύπης και πόνου, παρέας και μοναξιάς. Φωτογράφισε τα τοπία της εξοχής, το λιμάνι, τη χώρα, τις μεγάλες θρησκευτικές και εθνικές εορτές, τις σχολικές εκδηλώσεις, τα παιδικά παιχνίδια, τους γάμους και τα πανηγύρια. Κατέγραψε στιγμές θλίψης και κατήφειας μέσα από τις κηδείες και τα τελετουργικά του θανάτου Τέλος, αποτύπωσε μεγάλα γεγονότα που άλλαξαν την όψη του τόπου, όπως ο φονικός και καταστρεπτικός σεισμός του 1968 που ισοπέδωσε τον παλιό Άη Στράτη.
Ο Μανικάκης είναι ένα ξεχωριστό παράδειγμα αυτοδίδακτου τοπικού φωτογράφου, που μας άφησε ένα έργο που αναφέρεται αποκλειστικά στο νησί και τους ανθρώπους που έζησαν εκεί. Τους αποτύπωνε συστηματικά για μια περίοδο σχεδόν τριάντα χρόνων, παράγοντας μια ολοκληρωμένη μονογραφία, όπως μπορούν να μας την αφηγηθούν οι φωτογραφίες του. Οι ίδιες γωνίες λήψης, τα ίδια τοπία, οι ίδιοι άνθρωποι στο πέρασμα του χρόνου, εγγράφουν πάνω τους τις διαδοχικές αλλαγές.
Οι εικόνες του περικλείουν έναν κύκλο ζωής και μέσα από τη φωτογραφική του μηχανή τα παιδιά μεγαλώνουν και γίνονται έφηβοι, τα νεαρά κορίτσια γίνονται μητέρες, οι ενήλικοι γερνούν κι ο φακός του, συχνά, τους συνοδεύει ως το θάνατο.
Ο Μανικάκης διαμορφώνει τη φωτογραφική του ματιά με γνώμονα την αγάπη του τόπου και των ανθρώπων του Εκφράζει μια ευαισθησία με την επιλογή των θεμάτων του για τις καταστάσεις και τα προβλήματα που τους αφορούν.
Τα ετερόκλητα πρότυπα από τα οποία δανείζεται την αισθητική του, είναι οι τυπωμένες cartes-postales της εποχής, οι εικόνες των περιοδικών του μεσοπολέμου, οι φωτογραφίες της Nelly’s κι ένας φωτογραφικός νατουραλισμός των εξωτερικών χώρων που τον αισθάνεται οικείο. Όλα αυτά, όμως, καταφέρνει να τα συνθέσει σε μια καλλιτεχνική γλώσσα που υπηρετεί τις θεματικές του επιλογές.
Μεγάλο μέρος του φωτογραφικού αρχείου του Μανικάκη καταστράφηκε ή χάθηκε κάτω από τις αντίξοες συνθήκες, τις δυσκολίες και το φόβο, που δημιούργησε η μετεμφυλιοπολεμική εποχή. Οι φωτογραφίες του αναδεικνύουν έναν Άη Στράτη που δεν είναι μόνο το ξεχωριστό σύμβολο μιας ταραγμένης περιόδου της νεότερης πολιτικής μας ιστορίας, αλλά είναι παράλληλα ένας τόπος καθημερνός, οικείος και αναπόσπαστο κομμάτι της μεταπολεμικής ελληνικής επαρχίας. Η έκθεση που διοργανώνει και παρουσιάζει το Υπουργείο Αιγαίου χωρίζεται στις παρακάτω θεματικές ενότητες:
• ο τόπος, το λιμάνι και η χώρα
• η καθημερνή ζωή
• εορτές και τελετές
• η εξορία
• ο σεισμός
Οι φωτογραφίες συνοδεύονται από διευκρινιστικά σχόλια και καταβλήθηκε η μεγαλύτερη δυνατή προσπάθεια για να χρονολογηθούν και να τεκμηριωθούν με σαφήνεια.
Η έκθεση θα εγκαινιαστεί την Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008 και ώρα 19:00 μ.μ.
Διάρκεια Έκθεσης: 10 Νοεμβρίου - 30 Νοεμβρίου 2008
Ώρες Λειτουργίας: Δευτέρα -Τρίτη - Πέμπτη - Παρασκευή : 09:00 - 14:00
Τετάρτη : 09:00 - 14:00 & 17:00 - 21:00
Σάββατο - Κυριακή : 10:00 - 18:00
ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ: Γενική Γραμματεία Αιγαίου & Νησιωτικής Πολιτικής
Νομαρχία Θεσσαλονίκης Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Θεσσαλονίκης

Ενας φωτορεπόρτερ διεκδικεί...

30-7-2008 από Athens Photo News
Πριν λίγες ημέρες ο Πρόεδρος και ο Γραμματέας της ΕΣΗΕΑ κ.κ. Σόμπολος και Μπετινάκης αντίστοιχα, απαγόρευσαν με απόφασή τους την εγγραφή στον ΕΔΟΕΑΠ (το επικουρικό και ασφαλιστικό ταμείο των δημοσιογράφων) 15 φωτοειδησεογράφων, μέλη της Ένωσης, με το αιτιολογικό ότι επειδή ανήκουν στην Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδας δεν δικαιούνται εγγραφή στο υγιεονομικό και ασφαλιστικό ταμείο. Η κίνηση αυτή, χωρίς την προηγούμενη έγκριση της Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ έχει ξεσηκώσει πολλές αντιδράσεις. Στην παρακάτω επιστολή την οποία παραθέτουμε αυτούσια, ένας παλιός φωτορεπόρτερ της Ελευθεροτυπίας, ο Σπύρος Τσακίρης, διαμαρτύρεται έντονα προς τον Πρόεδρο και Γραμματέα της ΕΣΗΕΑ. Όσοι μη δημοσιογράφοι, έχετε την υπομονή να την διαβάσετε θα ανακαλύψετε αρκετά για το πως διοικείται η Ένωση των Δημοσιογράφων σήμερα.
Προς Σόμπολο / Μπετινάκη
Πρόεδρο και Γραμματέα του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ Αθήνα, 18/7/2008
Σκέφτομαι μέρες τώρα να σας στείλω ένα γράμμα. Εβδομάδες. Μήνες. Μπορεί και χρόνια./Ήταν τότε που πρωτοξεκίνησε αυτό το θέμα.
Ζούσε ακόμα ο Αντώνης. Ζούσε και η Εφη
Τότε, θα μου πεις δεν ήσασταν εσείς στα «πράγματα». Ήταν άλλοι…Σκέφτομαι λοιπόν να σας γράψω ένα γράμμα.Αλλά να λέει τι;
Δεν θυμάμαι κανέναν από εσάς, να είστε εκεί κοντά όταν τα Μ.Α.Τ. ξυλοκοπούσαν τον Αλέξανδρο, τον Σπύρο, την Αργυρώ, τον άλλο Σπύρο, τον Θανάση. Ούτε και σε εκείνες τις πορείες, που είχαν ανοίξει οι ουρανοί και έριχνε καρεκλοπόδαρα σας είδα.Δ εν σας είδα ούτε στις φωτιές που κατέκαψαν τη χώρα μου. Δεν λέω μόνον για τις περσινές. Γενικά μιλάω.
Σας έχω δει όμως πολλές φορές, να «χαϊδεύετε» χέρια πολιτικών, υπουργών, βιομηχάνων. Σας έχω δει, να χασκογελάτε με αστέρες, με προέδρους και με αρχηγούς κάθε είδους. Και μην τολμήσετε να μου πείτε πως ΔΕΝ βλέπω καλά ή πως ΔΕΝ είναι έτσι…
ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ, ΚΡΑΤΑΩ ΜΗΧΑΝΗ. ΦΩΤΟΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΟΣ ΕΙΜΑΙ.
ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΠΩΣ ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΛΕΩ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΔΕΙΞΩ…ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ …ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ.
Σας έχω δει ακόμα να κρύβεστε, όταν διαδηλωτές φωνάζουν συνθήματα όπως εκείνο το «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι» και ΔΕΝ σας είδα να βγείτε ποτέ να το αντικρούσετε…
Σας θυμάμαι, από παλιά, πριν τον ερχομό της τηλεόρασης. Τότε που δίνατε «αγώνα για την ενημέρωση» και πασχίζατε να είστε και εσείς στην φωτογραφία του θέματος. Μετά ήρθε η τηλεόραση και γίνατε «αστέρια». Δεν χρειαζόσασταν πια τους φωτορεπόρτερ για να φανείτε… είχατε τις «μοδίστρες». Έτσι δεν αποκάλεσαν κάποιοι από το σινάφι σας τους συνάδελφους μας τεχνικούς της τηλεόρασης; Ποιους; Εκείνους που λιώνουν για να βγεις εσύ ατσαλάκωτος και γυαλιστερός στο «κουτί». Ξεχνάτε εύκολα και γρήγορα./
Θυμάστε μόνον ό,τι σας βολεύει.
Εγώ πάλι ΟΧΙ. Δεν ξεχνάω, δηλαδή και να θέλω ΔΕΝ μπορώ.
Υπάρχουν οι φωτογραφίες που μου θυμίζουν και πολλές φορές μου γίνονται εφιάλτης. Υπάρχουν και οι μνήμες. Θυμάμαι τον Αντώνη, λίγο πριν «φύγει», να μου λέει: “Ρε φίλε, μην το αφήσετε το θέμα με την ΕΣΗΕΑ. Να το παλέψετε εσείς τώρα, από εδώ και πέρα. Δεν θα είναι εύκολο, αλλά το δικαιούμαστε, είτε το θέλουν είτε όχι”.
Και, είτε το θέλετε λοιπόν, είτε όχι, ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ να είμαστε και στην ΕΣΗΕΑ και στον ΕΔΟΕΑΠ. Στην ΕΣΗΕΑ γιατί είκοσι πέντε χρόνια δουλεύω σε εφημερίδα, μισθωτός με ασφάλιση στο ΤΣΠΕΑΘ, και στον ΕΔΟΕΑΠ γιατί είκοσι πέντε χρόνια, ενώ εγώ είμαι στο ΙΚΑ, έχω παραπάνω κρατήσεις για να …σφυρίζεις αδιάφορα εσύ. Και να σου πω και κάτι ακόμα.
Εγώ κανένα πρόβλημα δεν έχω να είμαι στο ΙΚΑ. Τιμή μου είναι, να είμαι εκεί που είναι όλοι οι εργάτες. Γιατί και εγώ εργάτης είμαι.
Αλλά όχι με τα δικά μου χρήματα, να είσαι εσύ το «ρετιρέ» και εγώ το «υπόγειο». Και μια που είστε έμπειροι και παλιοί δημοσιογράφοι, μάλλον θα ξέρετε πώς όταν αρχίσει να «κουνιέται» το υπόγειο, όσο μεγάλο και εάν είναι το ρετιρέ και να μην πέσει, ζημιές θα πάθει…
Και επειδή έχω αρχίσει και σας βαριέμαι και εσάς και τον τρόπο που σκέφτεστε αλλά και τη μεθοδολογία σας, θα σας πω δύο τρία πράγματα ακόμα και μετά θα πάω για μπύρες…
Στις 4/3 αυτού του χρόνου, ομόφωνα το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, μετά από προσπάθεια πολλών χρόνων, έκανε μέλη της ΕΣΗΕΑ 15 φωτοειδησεογράφους, εργαζόμενους στις ημερήσιες αθηναϊκές εφημερίδες. Μετά από μήνες, προφασιζόμενοι ότι είμαστε και μέλη της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, δηλαδή πως είμαστε και σε άλλο σωματείο, δήθεν “ανταγωνιστικό”, στείλατε μια επιστολή προς τον ΕΔΟΕΑΠ, για να μη μας εγγράψουν, με την αιτιολογία …ΓΙΑ ΤΕΧΝΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ. Την απόφαση αυτή την υπογράφετε εσείς οι δύο. Δηλαδή: ΣΟΜΠΟΛΟΣ και ΜΠΕΤΙΝΑΚΗΣ. Χωρίς απόφαση του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ. ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ.
Δεν θα πω πως χαίρομαι για τη …δημοκρατικότητά σας, η οποία φαίνεται πως είναι κάπως σαν τα ελατήρια. Άλλοτε μαζεύει και άλλοτε απλώνει όπως π.χ. στην περίπτωση του “δημοσιογραφικού απορρήτου” του Γ. Αδριανού. Και επειδή, όπως σας είπα, σας βαριέμαι, δεν κάθομαι να αναφέρω εκατοντάδες άλλα παραδείγματα – γεγονότα και για τις δημοκρατικές σας ευαισθησίες αλλά και για ποιους και πώς εγγράφετε μέλη σας και φυσικά και ποιους ΔΕΝ εγγράφετε… Αν χρειαστεί όμως (που θα χρειαστεί) εδώ θα είμαστε και εσείς και εγώ αλλά και όσοι άλλοι ενδιαφέρονται να μάθουν…
Μου ‘λεγε κάποτε ένας παλιός δημοσιογράφος, όχι σαν και εσάς, αλλά από εκείνους τούς “εργάτες του τύπου”, πως ο σεβασμός ΔΕΝ χαρίζεται αλλά κατακτιέται.
Να ξέρετε λοιπόν, πως όσα κουστουμάκια και να βάλετε, όσες κλαρωτές γραβάτες και να φορέσετε, ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΧΕΤΕ…και, για ψαχτείτε, μπορεί να μην έχετε πολλών άλλων ακόμα.


Σπύρος Τσακίρης ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ

Και επειδή η πραγματικότητα είναι σκληρή.... 16/10/08

Χθές τα μεσάνυχτα εισήχθη με ανακοπή καρδιάς στην εντατική μονάδα του νοσοκομείου ¨ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ¨, ο συνάδελφος φωτορεπόρτερ της εφημερίδας ¨ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ¨, Νίκος Κροντηράς. Είναι και αυτός ένας από τους 15 φωτορεπόρτερ, μέλη της ΕΣΗΕΑ από 4/3/2008, που η πλειοψηφία του Δ.Σ. της εν λόγω Ενωσης, με τρόπο παράλογο, παράνομο, καταχρηστικό και απολύτως αντιδημοκρατικό (αφού ΔΕΝ υπάρχει απόφαση Δ.Σ.), στερεί το δικαίωμα τους να ασφαλιστούν στον ΕΔΟΕΑΠ και να κάνουν χρήση των παροχών του. Αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά και δεν θα επανέλθουμε τώρα στα ίδια. Δυστυχώς γίναμε «μάντεις κακών», αφού είχαμε έγκαιρα προειδοποιήσει πως μια τέτοια ενέργεια θα είχε ΚΑΚΑ ΑΠΟΤΕ-ΛΕΣΜΑΤΑ. Και αυτό γιατί ξέρουμε καλύτερα από τον καθένα την φύση της δουλειάς μας. Τα γεγονότα αυτή τη φορά μας πρόλαβαν…
Μετά από αυτό το θλιβερό γεγονός, το Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ, με συνοπτικές διαδικασίες, έδωσε αριθμό μητρώου στο Νίκο. Όμως προκύπτει άμεσα ένα ερώτημα: «Δηλαδή, για να μας επιτρέψει η εξάδα του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ να εγγραφούμε στον ΕΔΟΕΠ, πρέπει να έχουμε ένσημα στην εντατική κάποιου νοσοκομείου"; Και εάν ναι, ας μας πουν πιο προτιμούν.
Από σήμερα τα πράγματα ΔΕΝ είναι πλέον ίδια. Από σήμερα εκτός της πλειοψηφίας του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, φέρουν ακέραια την ίδια ευθύνη και τα μέλη του Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ.
Επιτέλους πρέπει να ξέρουν όλοι οι συνάδελφοι, με ποιους έχουν να κάνουν…

Σπύρος Τσακίρης ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ ΄΄ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ΄΄
Μάριος Λώλος ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ ΄΄ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ΄΄

Πληροφορίες

Αθηνα, Greece
http://www.manolokasimatis.gr