Μουσείο Φωτογραφικών Μηχανών – Τάκη Αϊβαλή, στον Μυστρά.

   Πρόκειται για τη μεγαλύτερη παγκοσμίως ιδιωτική συλλογή φωτογραφικών μηχανών που δημιουργήθηκε από το πάθος του συλλέκτη Τάκη Αϊβαλή για τη φωτογραφία και την αγάπη του για τον τόπο καταγωγής του.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΪΒΑΛΗΣ
 Ο Παναγιώτης Αϊβαλής γεννήθηκε στο Μυστρά στις 10 Μαρτίου 1934 και αφού τελείωσε το Γυμνάσιο στη Σπάρτη, φεύγει ως Αμερικανός υπήκοος για τις Ηνωμένες Πολιτείες όπου συνεχίζει τις σπουδές του στο Harpur University στο Binghampton της Νέας Υόρκης. Υπηρετεί στον αμερικάνικο στρατό με απόσπαση στην Γερμανία σε μονάδα κατευθυνομένων βλημάτων (Nike Ajax) της 7ης Στρατιάς. Στην Γερμανία ασχολείται σοβαρά, φωτογραφίζοντας για λογαριασμό του στρατού και αφού απολύεται, σπουδάζει στο New York Institute Of Photography και παίρνει το πτυχίο του με ειδικότητα στην διαφημιστική, τουριστική, εμπορική φωτογραφία και φωτογραφία μόδας. Μετά την αποφοίτησή του, παραμένει στην Σχολή και διδάσκει για τρία συναπτά χρόνια. Το 1967 έρχεται πίσω στην Ελλάδα και εργάζεται για ένα χρόνο στην διαφημιστική εταιρεία «Γκρέκα» του Αρ. Σκυλίτση.  Στη συνέχεια ανοίγει δικό του στούντιο και ασχολείται με τη φωτογραφία, φωτογραφίζοντας επί δεκαπέντε χρόνια κατ’ αποκλειστικότητα για το εξαμηνιαίο περιοδικό μόδας «Modehellas» και επί δώδεκα χρόνια – επίσης κατ’ αποκλειστικότητα – για το εξαμηνιαίο περιοδικό «The shoe and leather goods export magazine». Ιδρυτικό μέλος της ΕΦΕΔΗΦ (Ένωση Φωτογράφων Ελλάδος Δημιουργικής Φωτογραφίας) και μέλος του μουσείου της Kodak στη Νέα Υόρκη, αποκτά ως πελάτες του τις τράπεζες Εθνική, Ιονική και Λαϊκή με τις πολιτιστικές τους εκδόσεις, τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού, βιομηχανίες, βιοτεχνίες και την Phillip Morris για την οποία φωτογραφίζει κατ’ αποκλειστικότητα διαφημιστικά των τσιγάρων Malboro για τις Aραβικές Χώρες και την Αφρική. 
Το 1985 προσλαμβάνεται σαν Διευθυντής του φωτογραφικού τμήματος της «Γραμμής Α.Ε.», η οποία εξέδιδε τότε τα περιοδικά ΕΝΑ, ΜΙΑ, TV-3, ΔΥΟ, ΤΕΤΑΡΤΟ και τις εφημερίδες «24 Ώρες» και «Καθημερινή».Όταν μετά από δύο χρόνια αποχωρεί από την “Γραμμή Α.Ε.”, συνεργάζεται με την εκδοτική εταιρεία  Τεγόπουλος-Μανιατέας και φωτογραφίζει τον Τόμο Νο 12 ΕΛΛΑΔΑ-ΚΥΠΡΟΣ  του “Νέου Παγκόσμιου Άτλαντα”, την τρίτομη “Ελληνική Γεωγραφική Εγκυκλοπαίδεια” κατ’ αποκλειστικότητα (Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών 1999) και όλα τα ελληνικά θέματα της πολύτομης εγκυκλοπαίδειας “Δομή”.  Η τελευταία του εργασία ήταν το αποκλειστικό φωτογραφικό υλικό των 52 τόμων με τίτλο “Ελλάδα” των εκδόσεων “Δομή” , με ειδική προσφορά της εφημερίδας “Το Βήμα”.  Κατά τη διάρκεια της πολύχρονης και αξιόλογης καριέρας του, λαμβάνει μέρος σε εκθέσεις ατομικές, ομαδικές και διεθνείς αποσπώντας ανάλογες διακρίσεις.
Την άνοιξη του 1999 ο εκπρόσωπος των βραβείων Guinness στην Ελλάδα, έχοντας δει παλιό δημοσίευμα περιοδικού αφιερωμένο σ’ εκείνον, του ανακοινώνει την δυνατότητα του να διεκδικήσει μια θέση στο βιβλίο. Έτσι, το 2001, γίνεται κάτοχος του Βραβείου Guinness για τη μεγαλύτερη ιδιωτική συλλογή φωτογραφικών μηχανών παγκοσμίως, που αποτελείται από περίπου 1.000 μηχανές. Το 2006 συγγράφει και εκδίδει το φωτογραφικό – ιστορικό λεύκωμα «Μυστράς: Ταξίδι στο χρόνο», μέσω του «Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων», το οποίο τυγχάνει πολύ καλής ανταπόκρισης με αξιολογότατα σχόλια.

ΔΗΜΟΣ ΣΠΑΡΤΗΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ 

 Ταχ. Δ/νση: Ευαγγελιστρίας 85-87  Τ.Κ. 23100

Τηλέφωνο : 27310-81866, εσωτ. 109   FAX: 27310-22203

e-mail: sparti_press@yahoo.gr

(περι του Μουσειου Φωτογραφιας Θεσσαλονικης IV) ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ,
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ                            Αναρτητέα στο διαδίκτυο
ΑΔΑ:
                                                                                                                 Αθήνα, 11 Μαρτίου 2013
ΘΕΜΑ: Διορισμός Διευθυντή του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης
ΑΠΟΦΑΣΗ
1. Διορίζουμε, για μια τετραετία τον Ευάγγελο Ιωακειμίδη, του Αποστόλου, ως Διευθυντή του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης (Ιδιαίτερο Τμήμα του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης - Ν.Π.Ι.Δ εποπτευόμενο από τη Γενική Γραμματεία Πολιτισμού του Υ.ΠΑΙ.Θ.Π.Α), επειδή έχει τα απαιτούμενα από το νόμο τυπικά και ουσιαστικά προσόντα.
2. Ο διορισμός αυτός γίνεται, σύμφωνα με την ΔΙΠΠ/Φ.ΕΓΚΡ.11/106/18666/3-12-2012
απόφαση της Επιτροπής του άρθρου 2 παρ. 1 της αριθμ. 33/2006 ΠΥΣ ,όπως ισχύει.
3. H προκαλούμενη δαπάνη θα βαρύνει τον προϋπολογισμό του φορέα, ο οποίος
επιχορηγείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, ωστόσο δεν υπάρχει δυνατότητα πρόσθετης
επιχορήγησής του.
4. Η απόφαση αυτή να δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (τεύχος Υ.Ο.Δ.Δ)
Ο Αναπληρωτής Υπουργός

(περι του Μουσειου Φωτογραφιας Θεσσαλονικης ΙΙΙ) Φωτιά σιγοκαίει στο Μουσείο Φωτογραφίας

Της ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΟΝΤΟΓΕΩΡΓΙΟΥ

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=346709
Η φωτιά που άναψε τον περασμένο Μάιο στη συλλογή του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης (ΜΦΘ) δεν λέει να σβήσει. Για να είμαστε ακριβείς, η πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στις 2 Μαΐου 2012 στους χώρους της εταιρείας «Ορφεύς Βεϊνόγλου» στη Σίνδο, και κατέστρεψε μεγάλο αριθμό τυπωμένων φωτογραφιών της συλλογής του Μουσείου, «αναζωπυρώθηκε» από επιστολή που έστειλαν τις προηγούμενες μέρες γνωστοί φωτογράφοι προς τον αν. υπουργό Πολιτισμού, Κ. Τζαβάρα. Ο «καπνός» μάλιστα έφτασε μέχρι τη Βουλή από τη βουλευτή της ΔΗΜΑΡ Μαρία Ρεπούση. Και να σκεφτεί κανείς ότι η «αναζωπύρωση» εκδηλώθηκε λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση της υπουργικής απόφασης για την αυτονόμηση του Μουσείου!
Αρνείται να λογοδοτήσει
Οι 52 φωτογράφοι, με την επιστολή τους (25/2/2013), αφού ευχαριστούν τον αν. υπουργό για την απόφασή του να ανεξαρτητοποιηθεί και να ενισχυθεί το ΜΦΘ, ως ο μοναδικός φορέας «με τεράστια ευθύνη τόσο για την προώθηση της σύγχρονης φωτογραφικής τέχνης στο εσωτερικό και το εξωτερικό όσο και για τη διαφύλαξη της ιστορικής φωτογραφικής κληρονομιάς του έθνους», εκφράζουν την ευχή «ο διορισμός του καινούργιου διευθυντή του ΜΦΘ να ακολουθήσει τη διαδικασία της πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τη θέση...».
Οπως ισχυρίζονται, ο οργανισμός από τον Φεβρουάριο του 2011 διοικείται άτυπα από τον τέως διευθυντή Βαγγέλη Ιωακειμίδη «από αδιευκρίνιστη θέση και με αόριστη δικαιοδοσία». Πρόκειται για την ίδια διοίκηση που, κατά τη γνώμη τους, απέκρυψε επί 40 μέρες το γεγονός της πυρκαγιάς και η οποία μέχρι σήμερα αρνείται να λογοδοτήσει. Προσθέτουν, δε, ότι «η απόφαση του τέως διευθυντού να εμπιστευθεί τη φύλαξη της συλλογής σε μεταφορική εταιρεία έναντι αγνώστου τιμήματος, τη στιγμή που ο εποπτεύων φορέας του ΜΦΘ, το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΚΜΣΤ), προσέφερε δωρεάν ειδικά διασκευασμένους χώρους φύλαξης, συνεχίζει να εγείρει ερωτήματα». Ο φωτογράφος Γιάννης Σταθάτος, που έστειλε εκ μέρους και των υπολοίπων την επιστολή, είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Συλλόγου Φωτογραφικές Συναντήσεις Κυθήρων κι επιμελητής της έκθεσης «Εικόνα και Είδωλο: Η Νέα Ελληνική Φωτογραφία, 1975 - 1995» που καταστράφηκε από τη φωτιά. Η επιστολή καταλήγει με την ευχή το ΜΦΘ να «αποκτήσει χάρη στη φροντίδα σας μια καινούργια, σύγχρονη και με αξιοκρατικά κριτήρια διορισμένη διεύθυνση».
Ο ίδιος ο κ. Σταθάτος προκάλεσε την παρέμβαση και της Βουλής:
 η κ. Ρεπούση κατέθεσε στη Δ/νση Κοινοβουλευτικού Ελέγχου μακροσκελέστερη της πρώτης επιστολή που της έστειλε ο φωτογράφος, με ημερομηνία 22/2/2013. Με τη σειρά της η Βουλή ζήτησε το αργότερο μέχρι 1ης Μαρτίου 2013 να αποστείλουν εγγράφως τις απόψεις τους επί του θέματος η Δ/νση Εικαστικών του υπουργείου, το ΚΜΣΤ και το ΜΦΘ. Στην επιστολή του μάλιστα προς την κ. Ρεπούση, ο κ. Σταθάτος, αφού παραθέτει επιστολές που αντήλλαξαν για το ίδιο θέμα ο Συνήγορος Προστασίας του Πολίτη, το ΜΦΘ και το ΚΜΣΤ, κατηγορεί τον κ. Ιωακειμίδη ότι υπέπεσε στο ποινικό αδίκημα της «απιστίας περί την υπηρεσία». Με άλλα λόγια, λίγες μέρες μετά την ανεξαρτητοποίηση του ΜΦΘ ο κ. Γιάννης Σταθάτος και 51 άλλοι φωτογράφοι ζητούν να ελεγχθεί η νομιμότητα του κ. Ιωακειμίδη να ασκεί διοίκηση και υπαινίσσονται σαφώς ότι δεν δικαιούται να είναι ο επόμενος διευθυντής του Μουσείου.
Από την πλευρά του, το ΜΦΘ έχει τοποθετηθεί επί του θέματος με 3 ανακοινώσεις του στην ιστοσελίδα του Μουσείου. Στην τελευταία (22/02/2013), επισημαίνει ότι η διαδικασία χαρακτηρισμού της πυρκαγιάς δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί από τον αρμόδιο εισαγγελέα κι ως εκ τούτου «[...] οι βεβιασμένες αποφάσεις, πριν ακόμη ολοκληρωθούν οι διαδικασίες, μπορεί να οδηγήσουν μόνο σε σύγχυση και σε επισφαλή συμπεράσματα». Επίσης, σημειώνει ότι το ΜΦΘ προχωράει «στις διαδικασίες επανασύστασης της συλλογής έτσι ώστε, όπου αυτό είναι εφικτό, να γίνει η αναπαραγωγή των έργων». Ολοκλήρωσε τις διαδικασίες ταυτοποίησης των έργων και «[...] θα ενημερώσει ξεχωριστά κάθε δημιουργό, κληρονόμο ή εμπλεκόμενο φορέα για την κατάσταση των έργων της συλλογής» πριν απ' το καλοκαίρι.
Λεπτούς χειρισμούς
Σε επικοινωνία της «Ε», το Γραφείο Τύπου του ΜΦΘ τόνισε ότι είναι υποχρεωμένο να ακολουθεί χρονοβόρους και λεπτούς νομικούς χειρισμούς, προκειμένου να επιτύχει την καλύτερη δυνατή προστασία των συμφερόντων του Μουσείου και των φωτογράφων. Επιφυλάχθηκε όμως να δώσει αναλυτικές απαντήσεις σύντομα, σε συνέντευξη Τύπου που ετοιμάζει για το θέμα και στην οποία -υποσχέθηκε ότι- θα απαντηθούν τα όποια ερωτήματα γεννώνται από τις «καυτές» επιστολές.
* Μεταξύ των φωτογράφων που υπογράφουν την επιστολή είναι οι Α. Γεωργίου, Γ. Δεπόλλας, Κ. Αντωνιάδης, Γ. Δήμου, Στ. Ευσταθόπουλος, Τ. Ζερδεβάς, Σ. Λαζαρίδης, Λ. Καλλιγά, Ε. Μαλιγκούρα, Ε. Μουζακίτη, Γ. Μπεχράκης, Γ. Κατσάγγελος, Γ. Κόντος, Η. Μπουργιώτης, Στ. Μωρεσόπουλος, Ν. Παναγιωτόπουλος, Στ. Πάσχος, Π. Πετσίνη, Ν. Πηλός κ.ά.

(περι του Μουσειου Φωτογραφιας Θεσσαλονικης ΙΙ) Απαντηση στο αρθρο της κ Νανου

Αγαπητή κυρία Νάνου
Διαβάζοντας το άρθρο σας της 27ης Οκτωβρίου για τα τεκταινόμενα στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης θεώρησα χρήσιμο να παραθέσω μερικά δεδομένα και απόψεις.
Το μουσείο βρίσκεται όντως σε ομίχλη, όχι φθινοπωρινή αλλά διαρκείας. Από τον Ιανουάριο 2011 παραμένει χωρίς διευθυντή. Η θέση προκηρύχθηκε άμεσα χωρίς να υπάρξει διορισμός. Έκτοτε για δυο σχεδόν χρόνια ο τέως διευθυντής κ. Βαγγέλης Ιωακειμίδης ασκεί διευθυντικά καθήκοντα (με ποια νομιμοποίηση;), και δημοσιοποιεί απολογισμούς δράσεων όπου οι αριθμοί ευημερούν. Όπως όμως γνωρίζει πλέον κάθε πολίτης οι αριθμοί ακόμη κι όταν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα δεν λένε από μόνοι τους πάντα όλη την αλήθεια.
 Δεν λένε ότι βασικά στελέχη του υποστελεχωμένου μουσείου παραμένουν εδώ και χρόνια παροπλισμένα σε βαθμό απραγίας, ενώ το μουσείο απασχολεί εξωτερικούς συνεργάτες. Επίσης, ότι τα τελευταία πέντε χρόνια οι εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι έως και οκτώ μήνες, όπως και μακρά σειρά προμηθευτών και εταιρειών που παρέχουν υπηρεσίες στο μουσείο. Ακόμη ότι η δηλούμενη επισκεψιμότητα εκθέσεων σε μνημεία της πόλης με υψηλό αριθμό επισκεπτών ανεξάρτητα από τη φιλοξενία περιοδικής έκθεσης, είναι μάλλον αμφιλεγόμενη.
Άλλα γεγονότα όμως δεν μοιάζουν εξίσου αμφιλεγόμενα: η βιβλιοθήκη του μουσείου είναι κλειστή εδώ και έξη χρόνια. Η πρότυπη μονάδα ψηφιοποίησης και το εργαστήριο του μουσείου είναι εδώ και πολύ καιρό εκτός λειτουργίας, όπως και το καφέ του μουσείου (εδώ και πέντε μήνες), ένα από τα, κατά τεκμήριο, πλεονεκτήματά του.
Η επιστημονική έρευνα, που οδηγεί σε εκθέσεις με επιστημονικό κύρος, έχει υποχωρήσει δίνοντας την εικόνα ενός φορέα που επιδίδεται με βιοτεχνικό ζήλο στην παραγωγή εκθέσεων για χάρη της σύγχρονης θεάς επικοινωνίας.
Για όσους έχουν παρακολουθήσει τη δράση της Photosynkyria παραμένει ανέλπιστα μικρόψυχο να αποκαλείται «ημιτοπικής εμβέλειας» το φεστιβάλ που έγινε εστία ανάπτυξης της ελληνικής φωτογραφίας, σταυροδρόμι συνάντησής της με τη διεθνή και χώρος παρουσίασης μεγάλων διεθνών φωτογράφων. Η ιστορία δεν παραγράφεται, ανεξάρτητα από προσωπικές εμπάθειες.
Σε ότι αφορά στην πυρκαγιά που κατέστρεψε όλη σχεδόν τη σύγχρονη συλλογή του ΜΦΘ παραμένει ακατανόητη η μυστικότητα που καλύπτει την υπόθεση εδώ και έξη μήνες (!), χωρίς καμία ουσιαστική ενημέρωση από επίσημα χείλη. Σημειώνεται ότι στελέχη του μουσείου, που εργάστηκαν σκληρά για τον εμπλουτισμό της, εναντιώθηκαν στην πρακτική της μυστικότητας. Επιπρόσθετα, ένα μεγάλο ερώτημα ετέθη ήδη δημόσια: γιατί ανατέθηκε η φύλαξη της συλλογής σε ιδιωτική εταιρεία ενώ υπήρχε η δυνατότητα ασφαλούς και δωρεάν φύλαξής της στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης;
Πιστεύω ότι το ΜΦΘ πρέπει να αυτονομηθεί ως μουσείο, άσχετα αν οι άνεμοι αυτή την εποχή πνέουν εντελώς αντίθετοι, υποδεικνύοντας άλλες διαδικασίες στο όνομα της περικοπής δαπανών. Είναι το μόνο ίδρυμα του είδους του σε όλη τη χώρα, γεγονός που καθιστά την καλλιτεχνική και εκπαιδευτική του αποστολή ιδιαίτερα βαρύνουσα.
 Παρ’ όλα αυτά, μέχρι να ληφθούν οριστικές αποφάσεις επί αυτών των κρίσιμων ζητημάτων από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου κανένας δεν εμποδίζει την αγαστή συνεργασία με το ‘μητρικό’ μουσείο. Κανένας δεν θα έπρεπε να την εμποδίζει ακόμη και μετά την αυτονόμηση.
Κλείνοντας αισθάνομαι την ανάγκη να υπογραμμίσω ότι, αντίθετα από όσα υποστηρίζει ο κ. Ιωακειμίδης, η φωτογραφία δεν είναι φτηνή τέχνη. Καμία τέχνη δεν είναι φτηνή. Φτηνά είναι μόνο τα μέσα και τα υλικά που ίσως χρησιμοποιεί κανείς για να την ασκήσει.
Ηρακλής Παπαϊωάννου
Επιμελητής
Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης

(περι του Μουσειου Φωτογραφιας Θεσσαλονικης Ι) ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ

ΤΗΣ ΧΡΥΣΑΣ ΝΑΝΟΥ
http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=86&artid=157064
Δημοσιεύτηκε: Κυριακή, 28 Οκτωβρίου 2012 | ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Στον πρώτο όροφο της Aποθήκης A με θέα προς τον επιβατικό σταθμό του Λιμανιού, το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης συνεχίζει την αγγελοπουλική παράδοση του περιβάλλοντα χώρου του: είναι ένα Μουσείο βυθισμένο στην ομίχλη. Διοικητικά κενά, γραφειοκρατικά προβλήματα, οργανωτικές εκκρεμότητες και εντάσεις ανάμεσα σε πρόσωπα πλήττουν τον οργανισμό, συνθέτοντας ένα σκηνικό παραλόγου. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2012, έτος της Photobiennale, οδεύει στη λήξη του, χωρίς να έχουμε δει παρά μικρό μέρος της διοργάνωσης, το κεντρικό πρόγραμμα της οποίας μετατίθεται για το 2013.
Στα 15 χρόνια από την ίδρυσή του, το Μουσείο Φωτογραφίας, εμπνευστής του οποίου ήταν ο πρωτοπόρος Αρις Γεωργίου, έχει περάσει θεσμικά από 40 κύματα. Ιδρύθηκε ως τμήμα του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και δεν έπαψε να αποτελεί τμήμα του επισήμως, από νομικής πλευράς.
 Ανεπισήμως κι από ουσιαστικής πλευράς, το Μουσείο λειτουργεί αυτόνομα εδώ και τουλάχιστον μία εξαετία. Αυτήν τη στιγμή πάντως λειτουργεί χωρίς διευθυντή: η θητεία του Βαγγέλη Ιωακειμίδη έληξε στις αρχές του 2011 και μέχρι σήμερα δεν έχει ανανεωθεί. «Η πλήρωση της θέσης είναι σε διαδικασία ολοκλήρωσης», λέει ο ίδιος, αποδίδοντας την εντυπωσιακή καθυστέρηση (περίπου δύο χρόνια) σε γραφειοκρατικούς λόγους.
Αποτέλεσμα της ασάφειας ως προς τη νομική υπόσταση του φορέα είναι το γεγονός ότι τον τελευταίο καιρό πιστωτές που διεκδικούν οφειλόμενα προσφεύγουν δικαστικά, διεκδικώντας τα χρήματά τους από το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης ως «μητρικό» οργανισμό. Μεταξύ άλλων μάλιστα, δικαστήριο που ασχολήθηκε με την υπόθεση εντόπισε ασάφειες στη διατύπωση για τη συγκρότηση του φορέα. «Είναι καθαρά θέμα λύσης που πρέπει να δοθεί από την Πολιτεία», τονίζει η πρόεδρος του δ.σ. του ΚΜΣΤ, Κατερίνα Κοσκινά. «Προσωπικά ως πρόεδρος του δ.σ., αλλά και το δ.σ. έχουμε κάνει όλες τις απαραίτητες κινήσεις προς το Μουσείο Φωτογραφίας και το υπουργείο και ελπίζουμε ότι θα βρεθεί τελική λύση. Αυτήν τη στιγμή γινόμαστε ερήμην μας αποδέκτες εξωδίκων, δεδομένου ότι το Μ.Φ. δεν έχει νομική προσωπικότητα. Και δυστυχώς τα λάθη άλλων ή τα χρέη άλλων έρχονται στο ΚΜΣΤ, το οποίο κάνει τεράστιο αγώνα για να είναι αποδοτικό και παραγωγικό σε τέτοιους καιρούς και να μην έχει χρέη».
«Τα χρέη είναι δικά μας, δεν τα αποποιούμαστε, και το υπουργείο είναι ενήμερο για την κατάσταση», απαντάει ο κ. Ιωακειμίδης. Ο ίδιος λέει ότι τα χρέη αυτά, τα οποία μπορούν να ρυθμιστούν, δεν οφείλονται σε διαχειριστικά κενά, αλλά συναρτώνται με τη μείωση της επιχορήγησης τη διετία 2009 - 2010, τη μετακύλιση οφειλών της προηγούμενης διοίκησης και ένα ζήτημα που σχετίζεται με την απόδοση του ΦΠΑ. Η ετήσια επιχορήγηση του ΜΦ, όπως διευκρινίζει, ανέρχεται σε 220.000 ευρώ (για το 2011).
Ο ίδιος πάντως παραδέχεται ότι αυτήν τη στιγμή το ΜΦ λειτουργεί με ένα «υβριδικό σχήμα που δεν μπορεί να λειτουργήσει. Νομικά πάντως για μας το ζήτημα έχει κλείσει, αφού έχουν γίνει οι σχετικές ανακοινώσεις για την αυτονόμηση του φορέα στο παρελθόν από υπουργούς όπως ο Γ. Βουλγαράκης και ο Μ. Λιάπης.  Θεωρώ ότι υπάρχει συνέχεια στο κράτος, παρά τις αλλαγές στο υπουργείο».
 Πέρα από τα όποια προβλήματα, ο κ. Ιωακειμίδης δεν παύει να τονίζει ότι το Μουσείο Φωτογραφίας -μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα- βρίσκεται σε τροχιά ανάπτυξης. «Από οργανισμός ημιτοπικής εμβέλειας κατάφερε να αποκτήσει διεθνή απήχηση», λέει παρουσιάζοντας με υπερηφάνεια τα δεδομένα της πενταετίας 2006 - 2010: 326 εκθέσεις, 623.000 επισκέπτες, 70 διεθνείς συνεργασίες, ίδιοι πόροι 682.000 ευρώ. Δεν βρίσκει να προκύπτει οποιοδήποτε όφελος από τη συγχώνευσή του με το ΚΜΣΤ και μάλιστα είναι πεπεισμένος ότι αν η Πολιτεία διατηρούσε οκτώ μόνο πολιστικούς οργανισμούς, ο ένας από αυτούς θα έπρεπε να είναι το Μουσείο Φωτογραφίας. «Η φωτογραφία είναι φτηνή τέχνη κι επιπλέον έχει μέλλον, μπορεί να την "αντέξει" η Ελλάδα».
Οσο για τη Photobiennale, ο κ. Ιωακειμίδης λέει ότι ο βασικός λόγος για την καθυστέρηση στην παρουσίαση του κεντρικού προγράμματος (μετατέθηκε για το διάστημα Ιανουάριος - Μάιος του 2013) ήταν οι επετειακές εκδηλώσεις του 2012, που μονοπωλούν τους εκθεσιακούς χώρους στη Θεσσαλονίκη, καθώς και γραφειοκρατικές διαδικασίες σε σχέση με το ΕΣΠΑ.
Μελανή σελίδα στην πρόσφατη ιστορία του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης αποτελεί η πυρκαγιά που προκλήθηκε τον περασμένο Μάιο σε αποθήκες στη Σίνδο, όπου φυλασσόταν το μεγαλύτερο μέρος της σύγχρονης συλλογής του (πάνω από 2.000 έργα). Το συμβάν έγινε γνωστό με 40 ημέρες καθυστέρησης και μάλιστα αφού δημοσιοποιήθηκε επιστολή διαμαρτυρίας 19 φωτογράφων, έργα των οποίων συμπεριλαμβάνονται στα καταστραφέντα από την πυρκαγιά.
«Λυπάμαι πολύ γιατί καταστράφηκε μία σημαντική συλλογή. Περιμένουμε τα πορίσματα και την απόδοση ευθυνών. Εχουμε κάνει προσπάθειες έστω να ενημερωθούμε, αφού κατά τον ισχύοντα νόμο το Μ.Φ. είναι τμήμα του ΚΜΣΤ αλλά τόσο η Εφορεία όσο και η πρώην διεύθυνση δεν θέλησαν να μας ενημερώσουν.
 Εχουμε ενημερώσει το ΥΠΠΟΤ και θεωρούμε ότι η όποια λύση δεν μπορεί να προέλθει παρά από την Πολιτεία, διότι ούτως ή άλλως οι συνθήκες όπως ισχύουν τα τελευταία χρόνια μόνο πρόβλημα δημιουργούν στο ΚΜΣΤ κυρίως αλλά και υπονομεύουν την προσπάθεια που γίνεται στη Θεσσαλονίκη για συλλειτουργία και συνέργεια σημαντικών πολιτιστικών χώρων», λέει η κ. Κοσκινά. Η ίδια θέτει μία σειρά από ερωτήματα: «Πώς, ποιος και γιατί διαχειρίστηκε με αυτόν τον τρόπο τη συλλογή; Και με ποια έγκριση αυτά τα έργα φυλάχτηκαν στα κοντέινερς; Γιατί π.χ. δεν ζητήθηκε να φυλαχτούν στο δικό μας χώρο δωρεάν ως εποπτεύουσας αρχής; Πόσα έργα καταστράφηκαν, ποια από αυτά ήταν στη συλλογή και ποια σε δάνεια; Ποια έργα μπορούν να αναπαραχθούν και ποια όχι;».
Ο κ. Ιωακειμίδης τονίζει ότι πρόκειται για ένα ατύχημα που θα μπορούσε να συμβεί και στο μεγαλύτερο μουσείο του κόσμου, αρνείται ότι υπήρξε οποιαδήποτε διάθεση μυστικοπάθειας από την πλευρά του Μ.Φ. («βγάλαμε ανακοίνωση στο site μας δύο μέρες μετά το γεγονός»), αποδίδει τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε ο φορέας επικοινωνιακά το ζήτημα σε ουσιαστικούς λόγους (έπρεπε να γίνει αυτοψία, πιστοποίηση, να ενημερωθεί το υπουργείο) και δεσμεύεται να δώσει συνέντευξη Τύπου, στην οποία θα δώσει όλα τα στοιχεία στη δημοσιότητα, αφού πρώτα παραδοθεί το πόρισμα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και της Εισαγγελίας.