Οι πιο πολυσυζητημένες φωτογραφίες των ημερών κατέληξαν …στην απόλυση του φωτορεπόρτερ! Στο φωτορεπορτάζ, η μεγάλη αποκλειστικότητα είναι συνάρτηση τύχης και ικανότητας. Να είναι αρκετά τυχερός ο φωτογράφος ώστε να βρίσκεται κοντά στο αξιοσημείωτο γεγονός και να έχει την ετοιμότητα, την ικανότητα και τα αντανακλαστικά να το απαθανατίσει ξεκάθαρα.
Όμως, απ’ ότι αποδεικνύεται, χρειάζεται μεγάλη προσοχή και στο χειρισμό των φωτογραφιών όταν πρόκειται να δημοσιευτούν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ο φωτογράφος του Ελεύθερου Τύπου Κώστας Τσιρώνης κατάφερε να τραβήξει μια σειρά καταπληκτικές λήψεις στα πλαίσια των αναταραχών. Την Κυριακή το απόγευμα, στα επεισόδια επί της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, ο φωτογραφικός του φακός συνέλαβε έναν αστυνομικό να σημαδεύει με το όπλο του τους διαδηλωτές – παρ’ ότι μια αντίστοιχη κίνηση από τον ειδικό φρουρό κατέληξε στην τραγωδία που πυροδότησε όλα αυτά τα επεισόδια.
Οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν στις εσωτερικές σελίδες του φύλλου της Τρίτης του Ελεύθερου τύπου. Όμως είχαν διαρρεύσει από την προηγούμενη σε διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο
και είχαν κυκλοφορήσει στο Internet. Το γεγονός της διάρρευσης των φωτογραφιών ήταν και η αφορμή για την απόλυση του φωτογράφου από την εφημερίδα.
Διερευνώντας το θέμα, επικοινωνήσαμε με τον πρόεδρο της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδος, Μάριο Λώλο, ο οποίος είναι προσωπικός φίλος του Κώστα Τσιρώνη, ενώ συνεργάζεται και ο ίδιος με τον Ελεύθερο Τύπο.
Ο κύριος Λώλος, σχολιάζοντας το γεγονός, μας δήλωσε τα εξής:
Υπάρχουν δύο επίπεδα στο γεγονός:
Το τυπικό και νομικό και το ηθικό. Τυπικά και νομικά η διεύθυνση της εφημερίδας
είχε κάθε δικαίωμα να απολύσει τον Κώστα Τσιρώνη από τη στιγμή που διέρρευσε
η φωτογραφία του στο διεθνές πρακτορείο. Εκείνος ισχυρίζεται πως δεν έστειλε ο
ίδιος τη φωτογραφία. Αλλά αν η εφημερίδα πιστεύει και έχει αποδείξει ότι είναι αυτός
υπεύθυνος για τη διαρροή, έχει κάθε τυπικό δικαίωμα να τον απολύσει. Ουσιαστικά,
ως φωτογράφος, είναι μισθωτός και πληρώνεται για τη ματιά του, το πνευματικό του
δικαίωμα για τις λήψεις του το εκχωρεί στο να δουλεύει μόνο στον Ελευθερο ΤΥπο .
Το τυπικό και νομικό και το ηθικό. Τυπικά και νομικά η διεύθυνση της εφημερίδας
είχε κάθε δικαίωμα να απολύσει τον Κώστα Τσιρώνη από τη στιγμή που διέρρευσε
η φωτογραφία του στο διεθνές πρακτορείο. Εκείνος ισχυρίζεται πως δεν έστειλε ο
ίδιος τη φωτογραφία. Αλλά αν η εφημερίδα πιστεύει και έχει αποδείξει ότι είναι αυτός
υπεύθυνος για τη διαρροή, έχει κάθε τυπικό δικαίωμα να τον απολύσει. Ουσιαστικά,
ως φωτογράφος, είναι μισθωτός και πληρώνεται για τη ματιά του, το πνευματικό του
δικαίωμα για τις λήψεις του το εκχωρεί στο να δουλεύει μόνο στον Ελευθερο ΤΥπο .
Αν οι φωτογραφίες κυκλοφορούσαν στο διεθνές πρακτορείο αφότου είχαν δημοσιευτεί στην Εφημερίδα, δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Όμως δημοσιεύτηκαν ήδη από τη Δευτέρα, πρώτα
στη Figaro, και στο ξένο πρακτορείο. Αυτό είναι το πρόβλημα.
Όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, και από τη στιγμή που οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν τελικά στον Ελεύθερο Τύπο, εγείρεται ηθικό ζήτημα. Δεν μπορείς να βγαίνεις την Τετάρτη, |με μια πολύ μεγάλη επιτυχία, να βλέπεις ότι έχει αναπαραχθεί η φωτογραφία αυτή στα ξένα μέσα ενημέρωσης και ταυτόχρονα να έχεις απολύσει το φωτογράφο σου.
Ο φωτογράφος στην έδωσε αυτή την επιτυχία. Θα μπορούσες να κάνεις μια απλή επίπληξη.
Το μεγάλο λάθος του κυρίου Τσιρώνη ήταν ότι είχε αναφέρει ο ίδιος το ενδεχόμενο να δώσει έξω τις φωτογραφίες. «Εγώ θα τη διώξω, αν δεν δημοσιεύσετε τη φωτογραφία εγώ θα τη διώξω, είναι πολύ καλή εικόνα, θα τη διώξω έξω». Όταν τελικά συνέβη ακριβώς αυτό, λογικό και αναμενόμενο ήταν να στραφούν όλες οι υποψίες επάνω του. Το θέμα είναι τελικά ότι μπορεί να μην ήταν καν εκείνος υπεύθυνος για τη διαρροή, αλλά κάποιος άλλος. Αυτό που είπε ο Κώστας, το είπε για να πιέσει. Φοβήθηκε με την καθυστέρηση της δημοσίευσης μήπως δεν δημοσιεύονταν τελικά καθόλου. «Ρε παιδιά, βάλτε τη, γιατί άμα δεν τη βάλετε είναι κρίμα να πάει στράφι, να τη διώξω, να την πάω αλλού». Και σίγουρα δεν πίεσε για να πληρωθεί.
Εγώ το διευκρινίζω, ανακριτής δεν είμαι, αλλά γνωριζόμαστε προσωπικά, είμαστε φίλοι και συνάδελφοι, και γι’ αυτό που σας λέω είμαι σίγουρος, αν όντως διέρρευσε τις φωτογραφίες ο Κώστας, δεν έχει πάρει ούτε ένα Ευρώ. Δεν τίθεται κανένα οικονομικό ζήτημα.
Τίθεται το ότι έπρεπε να βγει αυτή η εικόνα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αν τα πράγματα ήταν αλλιώς, εάν είχαμε νιώσει πως η εργοδοσία του Ελεύθερου τύπου αδίκησε το συνάδελφο, αν υπήρχε έστω και ένα παραθυράκι του νόμου από το οποίο να μπορούσαμε να πιαστούμε, θα είμαστε πολύ σκληροί απέναντί τους.
Όμως τονίζω πως τυπικά και νομικά έχουν δίκιο. Αν όντως διέρρευσε η φωτογραφία εξ’ αιτίας του κυρίου Τσιρώνη, είναι επαρκής λόγος για απόλυση..
Αυτό που ξέρω είναι πως ο Κώστας στάθηκε πολύ τυχερός και πολύ ικανός για να βρεθεί μπροστά σε αυτό το περιστατικό και να καταφέρει να το φωτογραφίσει.
Δυστυχώς, στο θέμα της πολιτικής του απέναντι στην εφημερίδα, δεν το χειρίστηκε σωστά.
Δεν περίμενε, βέβαια, να γίνει τέτοια λαίλαπα.
Το φωτορεπορτάζ είναι και πολιτική.
Μια φωτογραφία που δίνεται σε μια εφημερίδα είναι πολιτική.
Εκεί ήταν το πραγματικό του λάθος. Επιπλέον, η απόλυση αυτή δημιουργεί πρόβλημα και στους υπόλοιπους φωτογράφους που δουλεύουμε στον Ελεύθερο Τύπο. Ήδη έχει κυκλοφορήσει η φήμη ότι ο κύριος Τσιρώνης απολύθηκε επειδή τράβηξε μια φωτογραφία με βαθιές πολιτικές προεκτάσεις, δεν το άντεξε η εφημερίδα και τον απέλυσε.
Όταν όμως εγώ, στην επόμενη πορεία που θα πάω, με ρωτήσουν από πού είμαι και τους πω από τον Ελεύθερο Τύπο, θα μου πουν «Καλά, εσύ είσαι ο ρουφιάνος, που έχεις μείνει.
Ενώ ο άλλος ήταν ο μάγκας και γι’ αυτόν τον διώξανε».
στη Figaro, και στο ξένο πρακτορείο. Αυτό είναι το πρόβλημα.
Όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, και από τη στιγμή που οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν τελικά στον Ελεύθερο Τύπο, εγείρεται ηθικό ζήτημα. Δεν μπορείς να βγαίνεις την Τετάρτη, |με μια πολύ μεγάλη επιτυχία, να βλέπεις ότι έχει αναπαραχθεί η φωτογραφία αυτή στα ξένα μέσα ενημέρωσης και ταυτόχρονα να έχεις απολύσει το φωτογράφο σου.
Ο φωτογράφος στην έδωσε αυτή την επιτυχία. Θα μπορούσες να κάνεις μια απλή επίπληξη.
Το μεγάλο λάθος του κυρίου Τσιρώνη ήταν ότι είχε αναφέρει ο ίδιος το ενδεχόμενο να δώσει έξω τις φωτογραφίες. «Εγώ θα τη διώξω, αν δεν δημοσιεύσετε τη φωτογραφία εγώ θα τη διώξω, είναι πολύ καλή εικόνα, θα τη διώξω έξω». Όταν τελικά συνέβη ακριβώς αυτό, λογικό και αναμενόμενο ήταν να στραφούν όλες οι υποψίες επάνω του. Το θέμα είναι τελικά ότι μπορεί να μην ήταν καν εκείνος υπεύθυνος για τη διαρροή, αλλά κάποιος άλλος. Αυτό που είπε ο Κώστας, το είπε για να πιέσει. Φοβήθηκε με την καθυστέρηση της δημοσίευσης μήπως δεν δημοσιεύονταν τελικά καθόλου. «Ρε παιδιά, βάλτε τη, γιατί άμα δεν τη βάλετε είναι κρίμα να πάει στράφι, να τη διώξω, να την πάω αλλού». Και σίγουρα δεν πίεσε για να πληρωθεί.
Εγώ το διευκρινίζω, ανακριτής δεν είμαι, αλλά γνωριζόμαστε προσωπικά, είμαστε φίλοι και συνάδελφοι, και γι’ αυτό που σας λέω είμαι σίγουρος, αν όντως διέρρευσε τις φωτογραφίες ο Κώστας, δεν έχει πάρει ούτε ένα Ευρώ. Δεν τίθεται κανένα οικονομικό ζήτημα.
Τίθεται το ότι έπρεπε να βγει αυτή η εικόνα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αν τα πράγματα ήταν αλλιώς, εάν είχαμε νιώσει πως η εργοδοσία του Ελεύθερου τύπου αδίκησε το συνάδελφο, αν υπήρχε έστω και ένα παραθυράκι του νόμου από το οποίο να μπορούσαμε να πιαστούμε, θα είμαστε πολύ σκληροί απέναντί τους.
Όμως τονίζω πως τυπικά και νομικά έχουν δίκιο. Αν όντως διέρρευσε η φωτογραφία εξ’ αιτίας του κυρίου Τσιρώνη, είναι επαρκής λόγος για απόλυση..
Αυτό που ξέρω είναι πως ο Κώστας στάθηκε πολύ τυχερός και πολύ ικανός για να βρεθεί μπροστά σε αυτό το περιστατικό και να καταφέρει να το φωτογραφίσει.
Δυστυχώς, στο θέμα της πολιτικής του απέναντι στην εφημερίδα, δεν το χειρίστηκε σωστά.
Δεν περίμενε, βέβαια, να γίνει τέτοια λαίλαπα.
Το φωτορεπορτάζ είναι και πολιτική.
Μια φωτογραφία που δίνεται σε μια εφημερίδα είναι πολιτική.
Εκεί ήταν το πραγματικό του λάθος. Επιπλέον, η απόλυση αυτή δημιουργεί πρόβλημα και στους υπόλοιπους φωτογράφους που δουλεύουμε στον Ελεύθερο Τύπο. Ήδη έχει κυκλοφορήσει η φήμη ότι ο κύριος Τσιρώνης απολύθηκε επειδή τράβηξε μια φωτογραφία με βαθιές πολιτικές προεκτάσεις, δεν το άντεξε η εφημερίδα και τον απέλυσε.
Όταν όμως εγώ, στην επόμενη πορεία που θα πάω, με ρωτήσουν από πού είμαι και τους πω από τον Ελεύθερο Τύπο, θα μου πουν «Καλά, εσύ είσαι ο ρουφιάνος, που έχεις μείνει.
Ενώ ο άλλος ήταν ο μάγκας και γι’ αυτόν τον διώξανε».
