Φωτο-γραφι-ζοντας δεν ειμαι τρομοκρατης. Η φωτογραφιση δεν ειναι εγκλημα.

Ιncreasing concerns about terrorism, paedophilia, health and safety, personal privacy and plain old paranoia about pretty much anything Her Majesty’s subjects get up to has resulted in a deep mistrust of photographers.
Police routinely invoke anti-terror legislation to prevent photographers from carrying out their work, and photojournalists are constantly filmed at public gatherings and their details kept on an ever-growing database. Tourists, particularly foreign tourists, are also targeted by police, as was the case with an Austrian father and son recently who made the mistake of photographing a building of an extremely sensitive nature—Walthamstow bus station.
Put simply, Britain has become a no-photo zone, and so if you fail to comply, you may find yourself liable to attack, arrest or harassment. Recognising that Britain is not the only country where such a draconian anti-photographer culture is developing, the British Journal of Photography is beginning an international visual campaign to raise awareness.
http://www.bjp-online.com/

Over the next year we hope to gather thousands of self-portraits of
photographers-professional and amateur from around the world,
each holding up a white card with the words, Not a crime or I am not a terrorist .

BJP's investigates the use of Section 44 across the UK. After filling 46 Freedom of Information Act requests, the results are in, and the pictures is bleak. Virtually everywhere, photographers could be stopped under the powers granted by the Terrorism Act. Find out if you can be targeted in your county here

To read our full report click here
http://www.bjp-online.com/public/showPage.html?page=868495

ενωθητε με το γκρουπ στο flickr και ανεβαστε και την δικη σας φωτογραφια
http://www.flickr.com/groups/iamnotaterrorist/

15 Σεπτεμβρίου 1944 Καψάλι-Κύθηρα

Η ιστορική απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων μαζί με μονάδα του Ιερού Λόχου στην Ελλάδα.Τα Κύθηρα πρώτα απ'όλη την Ελλάδα απελευθερώνονται ακριβώς πριν 60 χρόνια



















απο το φωτογραφικο αρχειο Σοφιου

Μανώλης Σοφίος φωτογράφος
15 Σεπτεμβρίου 1944 Καψάλι-Κύθηρα

... Ξεκίνησα από τον Ποταμό όπου έχω το φωτογραφείο μου καβάλα σ' ένα γαϊδουράκι με την ξύλινη μεγάλου φορμά μηχανή μου (ρώσικης κατασκευής). Μετά από περίπου 4 ώρες έφτασα στο Καψάλι. Μέσω του διερμηνέα ζήτησα από τον επικεφαλή σκωτσέζο συνταγματάρχη άδεια για φωτογράφιση. Αρχικά οι άγγλοι αρνήθηκαν αλλά ύστερα από αρκετή προσπάθεια τα κατάφερα. Διάλεξα που θα στήσω την μηχανή για να έχω καλό αποτέλεσμα και φορτώνοντας το σασί τράβηξα συνολικά δυο φωτογραφίες. Η μία δεν μου πέτυχε αλλά η άλλη ήταν ΜΟΝΑΔΙΚΗ...

ΥΓ. Δεκάδες παραμένουν οι ξεχασμένοι φωτογράφοι σε όλη την Ελλάδα όπως η φωτογραφική οικογένεια ΣΟΦΙΟΥ στα ΚΥΘΗΡΑ.
Μανόλης Κασιμάτης - πολιτιστικη εταιρεια Φωτογραφίζοντας

Willy Ronis (1910-2009)

Πέθανε ο φωτογράφος Willy Ronis (1910-2009),
το πιο γνωστό του έργο του οποίου δείχνει την ζωή στο μεταπολεμικό Παρίσι και την Προβηγκία.
Ο Willy Ronis, τελευταίος μεγάλος φωτογράφος της μεταπολεμικής γενιάς άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 99 ετών. Ο W.Ronis γεννήθηκε στο Παρίσι. Ο πατέρας του ήταν ένα εβραϊος πρόσφυγας από την Οδησσό που άνοιξε ένα στούντιο φωτογραφίας στη Μονμάρτρη, και η μητέρα του ήταν πρόσφυγας από τη Λιθουανία που έδινε μαθήματα πιάνου. Ο W. Ronis, μαζί με τους κορυφαίους του 20ου αιώνα Ρομπέρ Ντουανό και Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν ήταν μεταξύ της γενιάς των μεγάλων μεταπολεμικών φωτογράφων. Με τον Cartier-Bresson, Ronis ανήκε στην Association des Écrivains et Artistes Révolutionnaires, και παρέμεινε ένας άνθρωπος της αριστεράς. Έργα του υπαρχουν στο Μουσείο της Σύγχρονης Τέχνης (MoMa) ήδη από το 1953.

Παρέμεινε πιστος στις αρχές του ως φωτογράφος ειδήσεων, και παραίτηθηκε από την Rapho το 1955 γιατι είχε εναντιωθει στην σύνταξη της εφημερίδας New York Times για την εχθρική λεζάντα που έβαλαν για μια φωτογραφία του (εκεινη της απεργίας) .
Επανήλθε συνεργαζόμενος με τηνRapho μετα 25 χρονια το 1980). Ο W. Ronis διδάσκε στη δεκαετία του 1950, στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αβινιόν, στην Aix-en-Provence και στο Saint Charles, Μασσαλία. Η ιδιοφυΐα του, αποτυπώθηκε σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες από το αγαπημένο του Παρίσι. Απεικόνισε κοινωνικά κινήματα αλλά και την καθημερινή, απλή ζωή, τη ζωή της εργασίας, της σχόλης και τον έρωτα. Προσέγγιζε τον άνθρωπο σε δράση ή σε οικείες στιγμές και πάντα με σεβασμό και αγάπη. Ανέδειξε τη Γαλλία και το Παρίσι της τέχνης, των καφέ, του θορύβου και της συνοικίας, των παλιών επαγγελμάτων. Η τελευταία του φωτογραφία 91 ετών, ήταν αυτή ενός γυμνού.

Γυμνό: Willy Ronis, 1949.

Η μαχητική κομμουνιστρια ζωγράφος και συντροφος του Marie-Anne Lansiaux (1910-91) ,
ήταν το αντικείμενο της γνωστής φωτογραφία του,
Nu Provençal (Provençal).

Η φωτογραφία εχει μεγάλη επιτυχία και ο Ronis θα σχολιάσει, "Η μοίρα αυτής της εικόνας, που δημοσιεύθηκε συνεχώς σε όλο τον κόσμο, εξακολουθεί να με εκπλήσσει."

πηγες: http://en.wikipedia.org/wiki/Willy_Ronis
http://www.foreignpress-gr.com/search/label/Willy%20Ronis
http://www.answers.com/library/Photography+Encyclopedia-cid-5641541
http://www.answers.com/library/Art+Encyclopedia-cid-5641541

κλικ στην ανθρωπιστικη δραση

δειτε το σαιτ της εκθεσης
"Οι γιατροι χωρις συνορα μεσα απο το φακο του Γιάννη Κολεσίδη"
http://www.msf.gr/sites/kolesidis/index.htm
και εκτος των αλλων εκδηλωσεων υπαρχει και την
ΔΕΥΤΕΡΑ 14/9 και ωρα 19:00
Πάνελ φωτορεπόρτερ
Συζήτηση «Δεοντολογία και Φωτογραφία»

Γιατροί Χωρίς Σύνορα - Ελληνικό Τμήμα,

Ξενίας 15, 115 27 Αθήνα,
Τηλ.: +30 210 5200500,
Fax.: +30 210 5200503

www.msf.gr

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ:
Μαρία Πασχούλα 6936 699142

Το φωτοβραβειο με τα πολλα ερωτηματικα ....συνεχιζει τον δρομο προς την δοξα

Μα τι γινεται?
Μα τελικα ολα ειναι σωστα?
Μα τι κανουν οι μεγαλοι κριτες και μεγαλοι φωτογραφοι?
Μα τι κανουν τα μεγαλα περιοδικα?
Μα υπαρχουν ................οι κωδικες δεοντολογιας επαγγελματιων φωτογραφων?

διαβαστε: την τριτη αναφορα
http://fotografizontasmagazine.blogspot.com/2009/08/blog-post_2610.html
Ενας χρονος μετα ...και τα ερωτηματικα παραμενουν
την δευτερη αναφορα
http://fotografizontasmagazine.blogspot.com/2009/02/blog-post_21.html
ΒΡΑΒΕΙΑ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ : ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ
διαβαστε την πρωτη αναφορα
http://fotografizontasmagazine.blogspot.com/2009/02/20-2008-h-1-httpwww.html
Un Mito o una realta? dov e` la verita?

Οι ECOPHOTOworkshop παρουσιαζονται...και εξορμουν

αναδημοσιευση απο το http://ecophotoworkshop.blogspot.com/

H ECOPHOTOworkshop είναι μια νέα ομάδα, αποτελούμενη από έμπειρους επαγγελματίες φωτογράφους και δημοσιογράφους που αποφάσισαν να συνταξιδέψουν με άλλους, φίλους της φωτογραφίας και του ταξιδιού.
Φωτογραφίες και κείμενά μας δημοσιεύονται στα ελληνικά έντυπα αντίστοιχων αντικειμένων (ταξιδιωτικά, περιβαλλοντικά, πολιτιστικά). Δημιουργοί της ομάδας είναι οι: Ντίνα Μπατζιά δημοσιογράφος, Βασίλης Παίσιος φωτογράφος και Σπύρος Τσακίρης φωτογράφος. Τον πρώτο κύκλο των φωτογραφικών workshops 2009 –2010 επιμελείται (διδάσκει) ο Σπύρος Τσακίρης.
TΑ WORKSHOPS
Σεμινάρια, workshops και φωτογραφικές εξορμήσεις, για μικρό ή μεγαλύτερο αριθμό ατόμων, ανακοινώνονται εγκαίρως προκειμένου για τη σωστή διοργάνωση του κάθε workshop.Που απευθύνεται το κάθε σεμινάριο – workshop: σε φίλους της φωτογραφίας (ερασιτέχνες ή επαγγελματίες), σε εργαζόμενους στα ΜΜΕ, στις εκδόσεις, στη διαφήμιση και τον τουρισμό, σε συλλόγους, λέσχες, εταιρείες και ομάδες πολιτιστικές, περιβαλλοντικές, αθλητικές , γενικότερα συνάξεις ανθρώπων που αγαπούν τη φύση, το ταξίδι και παράλληλα τη φωτογραφία.
Το σύνηθες πρόγραμμα βασίζεται στην φωτογράφηση κατά τη διάρκεια της ημέρας, με παράλληλη γνωριμία με το τόπο και τους ανθρώπους, και editing στις λήψεις το βράδυ. Συστήνεται η χρήση digital μηχανών για λόγους ευελιξίας των ίδιων των συμμετεχόντων και της ευκολίας του editing στον υπολογιστή. Ωστόσο, είναι θέμα του κάθε συμμετέχοντα τι εξοπλισμό θα φέρει μαζί του (τρίποδα, laptop κλπ).
Οι συζητήσεις το βράδυ γίνονται υπό μορφή σεμιναρίου, αφού ο υπεύθυνος του workshop δει όλο το υλικό της ημέρας και επιλέξει τις καλύτερες φωτογραφίες. Η τεχνική και αισθητική άποψη, καθώς και η θεωρητική προσέγγιση της κάθε φωτογραφίας, δημιουργεί την αφορμή για μία μεγάλη συζήτηση περί της φωτογραφικής τέχνης, αλλά στόχος είναι να βοηθήσει τους συμμετέχοντες να κατανοήσουν ή να ανακαλύψουν τον προσωπικό τους τρόπο έκφρασης στην φωτογραφία. Στο τελευταίο μάλιστα, συντελεί και η παρουσίαση portfolios των συμμετεχόντων, που σημαίνει πως καλό είναι να το έχουν φροντίσει νωρίτερα και να έχουν υλικό μαζί τους.
Επίσης, θα έχουν τη δυνατότητα οι συμμετέχοντες να γνωρίσουν από εξειδικευμένους σε ταξιδιωτικά – περιβαλλοντικά- πολιτιστικά ρεπορτάζ δημοσιογράφους τον βασικό τρόπο γραφής παρόμοιων θεμάτων και κειμένων, τα οποία μπορούν να συνοδεύσουν τις φωτογραφίες τους, δημιουργώντας ένα ολοκληρωμένο θέμα.
Πληροφορίες στο email ecophotoworkshop@hotmail.com

Kasimatis Manolo | Art Limited

Kasimatis Manolo | Art Limited

Shared via AddThis

35 χρόνια μετά...

Ελληνοκύπριοι αιχμάλωτοι :
Επιβεβαιώθηκε το έγκλημα 35 χρόνια μετά

Τριανταπέντε χρόνια μετά την τουρκική εισβολή, ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο DNA τα λείψανα πέντε Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων. Πρόκειται για τους Κορέλη Αντωνάκη του Μιχαήλ, Νικολάου Πανίκο του Χρυσοστόμου, Σκορδή Χριστόφορο του Γεωργίου, Παπαγιάννη Ιωάννης του Χαραλάμπους και Χατζηκυριάκο Ιωάννης του Χαραλάμπους, οι οποίοι υπηρετούσαν στο 398 Τάγμα Πεζικού.

Την στιγμή της αιχμαλωσίας των 5 Ελληνοκυπρίων στρατιωτών κατέγραψε ο φωτογραφικός φακός του Τούρκου δημοσιογράφου Ερκίν Κονούσκεβερ, ο οποίος κατάφερε να διασώσει το φωτογραφικό υλικό παρά την σύλληψη του από τις τουρκικές δυνάμεις κατοχής.

H συγκλονιστική φωτογραφία-ντοκουμέντο που δείχνει γονατιστούς τους Ελληνοκύπριους στρατιώτες με τα χέρια πίσω από το κεφάλι, περικυκλωμένους από Τούρκους στρατιώτες, δημοσιεύθηκε τελικά στην τουρκική εφημερίδα «Μιλιέτ» και έγινε σύμβολο των επιτροπών αγνοούμενων της τουρκικής εισβολής.

αναδημοσιευση απο http://www.foreignpress-gr.com

Ενας χρονος μετα... ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ-ΡΩΣΙΑΣ

Yulia Klimchuk,
η μητέρα του φωτορεπορτερ Αλέξανδρου Klimchuk κλαίει
κατά τη διάρκεια της κηδείας του στην Τιφλίδα, Γεωργία.
Οι Γεωργιανοί φωτορεπόρτερ, Αλέξανδρος Klimchuk
και Γρηγορης Chikhladze
σκοτώθηκαν ενώ καλύπταν την πρόσφατη σύγκρουση
στην περιοχής της Νότιας Οσετίας.
αναδημοσίευση Δευτέ -->ρα, 18 Αυγούστου, 2008
-->φωτογραφια GEORGE ABDALADZE

Yulia Klimchuk,
mother of photojournalists Alexander Klimchuk cries during his funeral
in Tbilisi, Georgia. Photojournalists, Georgian citizens, Alexander Klimchuk
and Grigory Chikhladze were killed while covering the recent conflict in the breakaway region
of South Ossetia. Monday, Aug. 18, 2008.
-->From AP Photo by GEORGE ABDALADZE

Ενας χρονος μετα ...και τα ερωτηματικα παραμενουν

λιγα λογια .....
Μετα απο ερευνα μεσω διαδικτυου και αφου συγκεντρωσαμε αρκετες φωτογραφιες που περιγραφουν(διαδοχικα) την συγκεκριμενη σκηνη επισημανουμε:
Οι φωτογραφιες ηταν απο δουλεια δυο φωτογραφων που ειχαν βρεθει ταυτοχρονα στην ιδια περιοχη κατα την διαρκεια πολεμικης εμπλοκης μεταξυ Ρωσιας και Γεωργιας το καλοκαιρι του 2008 . Τοτε για καποιες φωτογραφιες ειχαν υπαρξει αμφισβητησεις.
Οι δυο φωτογραφοι συμμετειχαν στο φετινο διαγωνισμο World Press Photo με καποιες απο τις πιο πανω φωτογραφιες. Οι διακρισεις τους ηταν 3α βραβεια στις κατηγοριες spot news, stories news. Γνωριζοντας τι ειχε συμβει αμεσως στειλαμε τις παρατηρησεις μας οπου μπορουσαμε (ελλαδα και εξωτερικο) με την παρακληση αν μπορουν να το ψαξουν καλυτερα.
Η σιωπη υπηρξε σχεδον εκκωφαντικη.

Μονο το περιοδικο PHOTObusiness, το διαδικτιακο καναλι tvxs,
και το σαιτ του φωτογραφικου περιοδικου ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ανεφεραν το γεγονος. Μαλιστα στελεχος ενος αλλου φωτογραφικου περιοδικου οταν εκφρασαμε την απορια γιατι δεν το επεσημανε, μας απαντησε ως εξης : Ρωτησαμε το Πρακτορειο του Φωτογραφου απο οπου δημοσιευτηκαν οι φωτογραφιες και μας ειπαν οτι ολα ειναι ενταξει....
Μεσα απο την σιωπη των νεκροταφειων των αδικοσκοτωμενων ενος ακομα πολεμου οπου οι φωτογραφοι ρισκαρουν με την ζωη τους και ορισμενοι και με την εντιμοτητα,
ρωταμε τους ιθυνοντες:

Υπαρχουν κωδικες δεοντολογιας των επαγγελματιων φωτογραφων;

Η Πνευματική Ιδιοκτησία & Η Τραγωδία των Κοινό�

Η Πνευματική Ιδιοκτησία & Η Τραγωδία των Κοινόχρηστων πραγμάτων

Η Πνευματική Ιδιοκτησία υποτίθεται πως είναι ένας θεσμός για την ανάπτυξη της δημιουργικότητας. Με την παροχή οικονομικών κινήτρων η ΠΙ εμφανίζεται ότι ενθαρρύνει τους δημιουργούς στην παραγωγή πνευματικών έργων. Απώτερος στόχος είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διαθεσιμότητα πνευματικών έργων στην κοινωνία. Γι’ αυτό τον λόγο τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας υποτίθεται ότι είναι δομημένα, ώστε να επιτρέπουν στο κοινωνικό σύνολο την πρόσβαση υπό ορισμένες συνθήκες και ώστε να διαρκούν περιορισμένο χρόνο, μετά τη λήξη του οποίου το προστατευόμενο πνευματικό έργο καθίσταται κοινόχρηστό. Όλα αυτά υποτίθενται. Πριν κάποιες ημέρες ένας χρήστης του διαδικτύου ονόματι Derick Coetzee πόσταρε στη Wikipedia ορισμένα διάσημα έργα ζωγραφικής, που είναι πλέον κοινόχρηστα γιατί τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας των δημιουργών τους έχουν παρέλθει. Ο Coetzee πόσταρε, όπως ήταν φυσικό, τα έργα αυτά στην ειδική κατηγορία εικόνων της Wikipedia, που έχουν ένδειξη κοινόχρηστου και είναι ελεύθερες προς χρήση. Αυτή όμως η ενέργεια προκάλεσε την άμεση κινητοποίηση της Εθνικής Πινακοθήκης του Λονδίνου, όπου εκτίθενται τα έργα αυτά. Οι δικηγόροι της Πνιακοθήκης έστειλαν προειδοποιητική επιστολή προς τον κ. Coetzee και ζήτησαν την αφαίρεση των συγκεκριμένων φωτογραφιών.

Πως γίνεται να απαγορεύεις σε κάποιον τη διάδοση πνευματικών έργων, τα οποία ακόμη και με τους κανόνες της αστικής δικαιοσύνης έχουν καταστεί κοινόχρηστα?

Όλα γίνονται. Η αστική δικαιοσύνη εξ ορισμού εξυπηρετεί τις αρχές του καπιταλισμού, μεταξύ των οποίων είναι και η πλήρης εμπορευματικοποίηση της γνώσης, της πληροφορίας και της κουλτούρας. Αυτά τα κοινωνικά αγαθά πρέπει να καταστούν πάση θυσία και εσαεί εμπόρευμα και να παγιωθούν ως τέτοιο στις καρδιές των ανθρώπων, ακόμη και αν μία τέτοια εξέλιξη φαίνεται παράλογη και έχει καταστρεπτικές για το κοινωνικό σύνολο συνέπειες. Βασική στρατηγική για να καταστεί το παράλογο ως κανόνας είναι η αρχική θεσμοθέτησή του ως εξαίρεση και στην συνέχεια η συνεχής επέκτασή του μέχρι το σημείο ώστε η εξαίρεση να έχει καταστεί ο κανόνας. Όπως αυτό συμβαίνει στην κοινωνία της επιτήρησης, το ίδιο έχει συμβεί χρόνια τώρα στο δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας. Τα περιορισμένα οικονομικά κίνητρα, που αρχικώς θα παρέχονταν ως αντάλλαγμα για την δρέψη των καρπών της ατομικής δημιουργίας από το κοινωνικό σύνολο, μετατράπηκαν σε διαρκώς διευρυνόμενα απόλυτα δικαιώματα που θα ιδιωτικοποιούσαν και θα εμπορευματικοποιούσαν πλήρως κάθε ψίγμα γνώσης, πληροφορίας και κουλτούρας. Ο υποτιθέμενα απώτερος σκοπός της πνευματικής ιδιοκτησίας, για τον οποίο αυτή άλλωστε συμπύχθηκε στην ανθρώπινη ιστορία, δηλαδή η ωφέλεια του κοινωνικού συνόλου μέσα από την όσο πιο μεγάλη διάδοση της επιστήμης και της τέχνης χάθηκε πια στη μετάφραση.

συνεχεια στο μπλοκ http://inlovewithlife.wordpress.com/2009/08/04/tragedy_of_the_anticommons/

'Hello mum, this is going to be hard for you to read ...'

απόσπασμα απο γραμμα ενος Αγγλου στρατιωτη (19 ετων) που υπηρετουσε στο Αφγανισταν προς την μητερα του:
Γεια σου μαμα, αυτο που προκειται να διαβασεις ειναι σκληρο....
'Hello mum, this is going to be hard for you to read ...'

At 19, Rifleman Cyrus Thatcher was one of the youngest victims of the Afghan war.
These letters – given to The Independent by his family – reveal the excitement of a teenager sent to fulfil his dream, and his maturity in confronting the possibility that he might not make it home
Cyrus Thatcher as a rifleman.
He was killed on 2 June 2009
In the spring of this year, the 2nd Battalion, The Rifles deployed to Afghanistan. Halfway through the battalion's tour, it has lost nine soldiers, with dozens injured. Of those to have given their lives, four were teenagers. Here Rifleman Cyrus Thatcher, who was 19 when he was killed by an explosion near Gereshk seven weeks ago, tells his own story, through letters home and the last letter he left behind to bid farewell to his family – his mother Helena, father Robin and brothers Zac, 21, and Steely, 17. Following are the words of a proud soldier described by his officers as possessing "a rucksack full of potential", and by his friends as a rascal always cracking jokes and helping to keep morale high. Most of all, they are the words of a young son to his mum, dad and brothers.
Written by Adrian Cousins
Friday, 10 July 2009
http://www.mfaw.org.uk/index.php?option=com_content&task=view&id=478&Itemid=1

αναδημοσίευση απο το σαιτ Οικογενειες Στρατιωτων εναντια στο πολεμο (Αγγλια)
http://www.mfaw.org.uk

Military Families Against the War
is an organization of people directly affected by the war in Iraq. Our relatives and loved ones are members of the British Armed Services. We are opposed to the continuing involvement of UK soldiers in a war that is based on lies. We call on Gordon Brown to withdraw our troops immediately. The soldiers in Iraq and their families at home have the most at stake in this conflict. For some of us, our loved ones have been killed in Iraq. Our brave men and women risk injury and death while our government continues an unjust war for political ends. We say quite simply this is wrong. Bring our Troops Home Now!
Written by Adrian Cousins

E-Lawyer: H ελευθερία πρόσβασης στην τέχνη είναι δικαίωμα όλων μας

E-Lawyer: H ελευθερία πρόσβασης στην τέχνη είναι δικαίωμα όλων μας

Ενας φωτογράφος επιλέγει "σίγουρο τρόπο" διαμαρτυρίας

Ο διακεκριμένος Τούρκος φωτογράφος Niko Guido http://www.nikoguido.com απελπισμένος από την μεγάλη ρύπανση που προκαλούν τα πλοία στον όρμο της Αττάλειας, επέλεξε ένα σίγουρο τρόπο διαμαρτυρίας και προβολής του θέματος.
"'Εγδυσε" γνωστά καλίγραμμα μοντέλα και τα φωτογράφισε στις πανέμορφες πλην "ρυπαρές" ακτές της περιοχής.
Η πρωτοβουλία του Guido, που θεωρείτε ο κατ'εξοχήν φωτογράφος του επονομαζόμενου "art nude" (καλλιτεχνικού γυμνού) στην Τουρκία, όπως ήταν φυσικό έλαβε μεγάλη δημοσιότητα, αφού το εντυπωσιακό αποτέλεσμα της φωτογράφισης προβλήθηκε από την Hürriyet http://arama.hurriyet.com.tr/arsivnews.aspx?id=12092282
και άλλα μεγάλα τουρκικά ΜΜΕ.


αναδημοσίευση του άρθρου με τίτλο:
Τουρκική Γυμνή Διαμαρτυρία στην Αττάλεια
από http://www.foreignpress-gr.com/2009/07/blog-post_5915.html

Ενωθητε με την ημέρα της σιωπής για την ελευθερία της πληροφόρησης στο διαδικτιο

δοκιμη μεταφραση

Ενωθητε με την ημέρα της σιωπής για την ελευθερία της πληροφόρησης στο διαδικτιο

Η Ιταλια τους τελευταίους μήνες χαρακτηρίστηκε από μια σειρά νομοθετικών και άκαιρων νόμων προφανώς που υπαγορεύονται από τη φαντασία των μεμονωμένων βουλευτών, αλλά συνδέονται με μια γραμμή της συνέχειας: μια πολιτική βούληση να καταπνίξει κάθε μέρα, το δίκτυο ως μέσο για τη διάδοση και την ανταλλαγή ελευθερίας της πληροφόρησης και της γνώσης. Οι διατάξεις που περιέχονται στο νομοσχεδιο"Decreto Alfano" για τις παρακολουθήσεις αναφερονται σε αυτήν την επίθεση.
Το λεγόμενο "καθήκον της προσαρμογής" επιβάλλεται στον διαχειριστή κάθε ιστοσελίδας να δώσει πληροφορίες (από τα blogs σε κοινωνικά δίκτυα όπως το Facebook και Twitter μέχρι ....) φαίνεται σαφώς ως πρόσχημα, ένα άλλοθι.
Οι επιπτώσεις στην πραγματικότητα - από την άποψη της γραφειοκρατικοποίηση της Net, η πολυπλοκότητα της διαχείρισης, των κυρώσεων για χρήστες - θα κάνουν ένα νέο νομοθετικό διάταγμα που θα σκοτώνει το διαδίκτυο. Σε σύγκριση με τις προηγούμενες απόπειρες είναι ακόμη πιο ύπουλο, διότι αντί της απευθείας κριτικής του blog και τους βάζει σε θέση να δημοσιεύεουν ή να μην δημοσιεύουν πολύ λιγότερο, με έναν κανόνα που κρύβεται πίσω από μια ψευδή εμφάνιση της κυριότητας, αλλά στην πραγματικότητα στοχεύει να καταστήσει αδύνατη για bloggers και των χρηστών των χώρων επιμερισμού.
Οι bloggers έχουν πλέον την πλήρη ευθύνη σε ό, τι αφορά ποινικό αδίκημα για οποιαδήποτε ζημία, δυσφήμηση ή άλλο: δεν υπάρχει ανάγκη να καθιερωθούν κυρώσεις για την αειφόρο ανάπτυξη "πολίτης δημοσιογράφος" και αν δεν συμμορφώνονται με το κλείσιμο και γραφειοκρατική φορολόγηση που προβλέπεται στην Alfano διάταγμα.
Οι Πληροφορίες, είτε μέσω του διαδικτύου, σε εφημερίδες, μέσω ραδιοφώνου ή τηλεόρασης ή οποιοδήποτε άλλο τρόπο, αποτελουν θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη, και ίσως ειναι ένα στοιχειο στο οποίο υπάρχει η πιο άμεση σχέση με την ελευθερία και της δημοκρατίας. Με το διάταγμα Alfano βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια επίθεση για την ελευθερία όλων των μέσων μαζικής ενημέρωσης, από τη μεγάλη εφημερίδα για το μικρότερο blog. Για τον αυτό τον λόγο θα ζητήσουμε από τους μποκερ και τις τοποθεσίες στην Ιταλία, να υποστηριξουν την ημέρα της σιωπής με ένα λογότυπο που να εξηγεί γιατί υπάρχει σιωπή, ακόμη και τις εφημερίδες και την τηλεόραση . Eίναι ένα μήνυμα απο όλους που θα κάνουμε μαζι την ανακοίνωσηγια να πούμε στην εξουσία: "Δεν θέλουμε να μας φιμώσει."
Συνεπώς, καλούμε όλους τους πολίτες που έχουν ένα blog ή ένα site τον προσεχή Ιούλιο 14 για να δημοσίευσουν αυτό το λογότυπο και να το διατηρήσουν εκτίθεμενο για όλη τη μέρα, με έναν σύνδεσμο σε αυτό το μανιφέστο.
Αυτό το δρώμενο δεν είναι να υπερασπιστεί ο Τύπος, η τηλεόραση, το ραδιόφωνο, οι δημοσιογράφοι ή το δίκτυο, αλλά να υπερασπισουμε σθεναρά την ελευθερία της πληροφόρησης και με αυτό το μέλλον της δημοκρατίας μας.

Alessandro Gilioli
Guido Scorza
Enzo Di Frenna
για περισσοτερες πληροφοριες www.dirittoallarete.ning.com
Per maggiori informazioni consulta il sito
www.dirittoallarete.ning.com
o scrivi a dirittoallarete@gmail.com


L'APPELLO
Aderisci alla giornata di silenzio per la libertà d'informazione on line.
Gli ultimi mesi sono stati caratterizzati da un susseguirsi di iniziative legislative apparentemente estemporanee e dettate dalla fantasia dei singoli parlamentari ma collegate tra loro da una linea di continuità: la volontà della politica di soffocare ogni giorno di più la Rete come strumento di diffusione e di condivisione libera dell’informazione e del sapere. Le disposizioni contenute nel "Decreto Alfano" sulle intercettazioni rientrano all'interno di questa offensiva.
Il cosiddetto "obbligo di rettifica" imposto al gestore di qualsiasi sito informatico (dai blog ai social network come Facebook e Twitter fino a .... ) appare chiaramente come un pretesto, un alibi. I suoi effetti infatti - in termini di burocratizzazione della Rete, di complessità di gestione dell'obbligo in questione, di sanzioni pesantissime per gli utenti - rendono il decreto una nuova legge ammazza-internet.
Rispetto ai tentativi precedenti questo è perfino più insidioso e furbesco, perché anziché censurare direttamente i siti e i blog li mette in condizione di non pubblicare più o di pubblicare molto meno, con una norma che si nasconde dietro una falsa apparenza di responsabilizzazione ma che in realtà ha lo scopo di rendere la vita impossibile a blogger e utenti di siti di condivisione.
I blogger sono già oggi del tutto responsabili, in termini penali, di eventuali reati di ingiuria, diffamazione o altro: non c'è alcun bisogno di introdurre sanzioni insostenibili per i "citizen journalist" se questi non aderiscono alla tortuosa e burocratica imposizione prevista nel Decreto Alfano. La pluralità dell'informazione, non importa se via internet, sui giornali, attraverso le radio o le tv o qualsiasi altro mezzo, costituisce uno dei diritti fondamentali dell’uomo e del cittadino e, probabilmente, quello al quale sono più direttamente connesse la libertà e la democrazia.
Con il Decreto Alfano siamo di fronte a un attacco alla libertà di di tutti i media, dal grande giornale al più piccolo blog.
Per questo chiediamo ai blog e ai siti italiani di fare una giornata di silenzio, con un logo che ne spiega le ragioni, nel giorno in cui anche i giornali e le tv tacciono. E' un segnale di tutti quelli che fanno comunicazione che, insieme, dicono al potere: "Non vogliamo farci imbavagliare".
Invitiamo quindi tutti i cittadini che hanno un blog o un sito a pubblicare il 14 luglio prossimo questo logo e a tenerlo esposto per l’intera giornata, con un link a questo manifesto. - scarica il logo banner.jpg Non si tratta di difendere la stampa, la tv, la radio, i giornalisti o la Rete ma di difendere con fermezza la libertà di informazione e con questa il futuro della nostra democrazia.
Alessandro Gilioli - Guido Scorza -Enzo Di Frenna

Ο μαγικός κόσμος της φωτογραφίας...

Πολλές φορές μου θέτουν το ερώτημα περί καλλιτεχνικής διδασκαλίας, και πάντα απαντώ με ειλικρίνεια, ότι καλλιτεχνική διδασκαλία στη φωτογραφική τέχνη
(δηλαδή διδασκαλία που θα σας κάνει καλλιτέχνες) δεν υπάρχει και πιστεύω ούτε και θα υπάρξει ποτέ.
Αυτό που είμαι σίγουρος και μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι, ότι υπάρχουν βασικές τεχνικές και αρχές σύνθεσης και αισθητικής, τις οποίες ο κάθε εραστής της φωτογραφίας μπορεί
να μελετήσει και με πολύ εξάσκηση
(δηλαδή χιλιάδες λήψεις), να φτάσει σε ένα επίπεδο, που να μπορεί να συνθέτει τις φωτογραφίες του, με τον δικό του τρόπο,
βγάζοντας το δικό του ύφος και αισθητική".

Σπύρος Σκιαδόπουλος

η συντρόφισσα Γλύκα ταξιδεύει....

... γλυκός αποχαιρετισμός

















από το http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1056967

Η ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

Πρόλογος
Αγαπητή αναγνώστρια, αγαπητέ αναγνώστη
το βιβλίο αυτό έχει σκοπό να καλύψει
όλες τις απαραίτητες γνώσεις για την αναλογική
και την ψηφιακή φωτογραφία,
που θα χρειαστεί ένας ερασιτέχνης ή σπουδαστής
ή επαγγελματίας φωτογράφος.
Η ύλη του έχει βασιστεί σε προσωπικές σημειώσεις,
που είχαν πραγματοποιηθεί σταδιακά
κατά την διάρκεια μιας σειράς μαθημάτων φωτογραφίας,
που έγιναν από το 1991 ως σήμερα.
Μετά από τις απαραίτητες διορθώσεις
και αναθεωρήσεις προέκυψε η έκδοση αυτή.
Το σύνολο των περιεχομένων αφορά
προσωπική συγγραφή, από γνώσεις
που αποκτήθηκαν από μελέτη
βιβλίων ή άρθρων σε περιοδικά,
από ανταλλαγή απόψεων με φωτογράφους
και κυρίως από τις εφαρμογές
και τον πειραματισμό πολλών χρόνων.
Τάσος Σχίζας

Το βιβλίο έχει δύο μορφές: ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ

Η ηλεκτρονική έκδοση προσφέρεται δωρεάν για να είναι προσιτή σε κάθε ενδιαφερόμενο.

2η ηλεκτρονική έκδοση - Ιούνιος 2009

Μετά από την διάρκεια ενός χρόνου
και λαμβάνοντας υπόψη
τα σχόλια, τις παρατηρήσεις
και τις απόψεις των αναγνωστών,
προέκυψε η 2η έκδοση, διορθωμένη,
ανανεωμένη και με 46 νέες σελίδες.
Η 2η έκδοση αφορά μόνο
την ηλεκτρονική μορφή του βιβλίου.

Η τυπογραφική έκδοση δεν έχει ανανεωθεί.
Η τυπογραφική διατίθεται στην αγορά με κόστος 8€

http://www.photoeidolo.gr/N/7%20BOOK/index.html

Προσωπική μαρτυρία-καταγγελία ενός ξένου φωτορεπόρτερ

Παράνομη 24ωρη σύλληψη στην Αθήνα
Το όνομα μου είναι Daniel Patino Flor, είμαι από το Εκουαδόρ και δουλεύω σαν φωτορεπόρτερ από το 2004 για διάφορες εφημερίδες της Λατινικής Αμερικής και της Ευρώπης. Από το 2007 ζω στην Βαρκελώνη όπου τελειώνω το μάστερ μου. Στις 22 Μαΐου με συνέλαβε η αστυνομία στην Αθήνα ενώ κάλυπτα την διαμαρτυρία των μουσουλμάνων μεταναστών κοντά στην πλατεία Ομονοίας. Ακολουθεί μια λεπτομερή παρουσίαση των γεγονότων. Η διαμαρτυρία και η σύλληψη.
.........................................................................
Μην διστάσετε να πάρετε πρωτοβουλίες για την προάσπιση των ανθρώπινων
δικαιωμάτων και την ελευθερία του Τύπου για όλους τους φωτορεπόρτερ και δημοσιογράφους του κόσμου.
Επικοινωνία:daniel_patino_flor@yahoo.com

ολο το αρθρο στο ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ
http://www.koutipandoras.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1000:2009-05-28-13-04-03&catid=90:2009-02-27-20-40-34&Itemid=197

ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ 30 ΜΑΗ 2009

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Εκδήλωση-συζήτηση στο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων

Ακαδημίας 50, στις 9 πμ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΟΥΛΗ (1μμ)

Εκδήλωση στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων και διαδήλωση προς τη Βουλή πραγματοποιούν το Σάββατο 30 Μάη 2009 δεκάδες φορείς και συλλογικότητες ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας, οικογενειών, λειτουργών ψυχικής υγείας στο Δημόσιο και στον Ιδιωτικό Τομέα, φοιτητές και κοινωνικά κινήματα, αντιδρώντας στη ραγδαία επιδείνωση ενός ήδη σαθρού συστήματος ψυχικής υγείας.

Αν μέχρι τώρα αυτό που διαπιστώναμε στο χώρο της ψυχικής υγείας (και όχι μόνο) ήταν μια αγεφύρωτη διάσταση ανάμεσα σε ‘διακηρύξεις και υποσχέσεις’ από μια και στα ‘έργα’ των διαδοχικών κυβερνήσεων από την άλλη, το ξέσπασμα της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κατάρρευσης και οι συνέπειές της στις πολιτικές επιλογές και τις προτεραιότητες της εξουσίας δημιουργεί μια καινούργια κατάσταση που δεν εξανεμίζει μόνο κάθε ελπίδα για μεταρρυθμιστικές παραχωρήσεις, αλλά θέτει στην ημερήσια διάταξη τον κίνδυνο μιας σκόπιμης και οργανωμένης παλινδρόμησης σε πολιτικές που συνδυάζουν την ακραία στέρηση με τον άκρατο αυταρχισμό.

-Το καθεστώς της ανομίας μέσα στο οποίο ασκείται, ως επί το πλείστον, η ψυχιατρική φροντίδα γίνεται, πλέον, όλο και πιο ορατό : φαίνεται από τον τρόπο που γίνεται το πλήθος των ακούσιων νοσηλειών, από την πληθώρα των μηχανικών καθηλώσεων και τις συχνά θανατηφόρες συνέπειές τους, από την αλόγιστη χρήση των ψυχοφαρμάκων (υπό τον σφικτό εναγκαλισμό των φαρμακοβιομηχανιών), από τη διαιωνιζόμενη ‘ασάφεια’ ως προς τα δικαιώματα των νοσηλευόμενων ψυχικά ασθενών, από την κακομεταχείριση ψυχικά ασθενών από τις διάφορες αρχές.

-Τα δικαιώματα, παρ΄ όλες τις υποσχέσεις που αφειδώς δίνονται σ΄ όλη της διάρκεια των 25 χρόνων της υποτιθέμενης «ψυχιατρικής μεταρρύθμισης», αντί να γίνουν συγκεκριμένα και ν΄ αποκτήσουν υλική υπόσταση, εξακολουθούν ν΄ αποτελούν αφηρημένες και υποκριτικές διακηρύξεις : κατοικία, θέσεις εργασίας, ουσιαστική ενίσχυση του εισοδήματος, εκπαίδευση, κοινωνικές σχέσεις, ενίσχυση οικονομική και συναισθηματική των οικογενειών με ψυχικώς πάσχοντα μέλη, κοκ.

-Η παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας, αντί να εγκαθιδρυθεί ως ένα δημόσιο αγαθό που παρέχεται ισότιμα και δωρεάν, με όλα τα κριτήρια της ποιότητας των παροχών (και με ‘κριτήριο των κριτηρίων’ το βαθμό στον οποίο διασφαλίζουν και στηρίζουν την ελευθερία των υποκειμένων μέσα στον κοινωνικό ιστό) μεταβιβάζεται και ανατίθεται, από ένα διαρκώς υποστελεχωμένο και δραματικά υποχρηματοδοτημένο “δημόσιο”, σε εργολάβους ιδιώτες, σε μια λογική ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησής της.

Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί ν΄ αντιμετωπιστεί παρά με όρους κοινωνικού κινήματος. Δεν αφορά μόνο τους «άμεσα ενδιαφερόμενους» αλλά όλη την κοινωνία. Εχει να κάνει με την ίδια την οργάνωση της κοινωνίας, με το αν αυτή η οργάνωση αφήνει «χώρο» στον καθένα, ανάλογα με τις ανάγκες του, να υπάρξει ελεύθερα, ισότιμα, με σεβασμό σ΄ αυτό που είναι.

Στο χώρο μέσα και έξω (Ακαδημίας) από το πνευματικό Κέντρο του Δήμου

Αθηναίων θα πραγματοποιηθούν :

- 10πμ – 12 πμ: Συζήτηση για την ψυχιατρική καταστολή και την κοινωνική

χειραφέτηση

- Όλη την ημέρα: Έκθεση φωτογραφίας για τις συνθήκες των εγκλείστων

στο ψυχιατρείο (φωτό: Χριστίνα Βάζου)

- 12 πμ: Παράσταση δρόμου από την Ομάδα Playback Ψ με τίτλο «Αποδιοπομπαίος»

- 12.30 πμ : Ποδοσφαιρικός αγώνας στο δρόμο ανάμεσα στην Ομάδα

ποδοσφαίρου ψυχικής υγείας του ΨΝΑ «Αναγέννηση» και την

Εθνική Αστέγων

- 1.00 μμ: Διαδήλωση προς τη Βουλή

Την εκδήλωση - διαδήλωση οργανώνουν

«Πανελλαδική Συσπείρωση για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση», «Ομάδα Αυτοβοήθειας Αθήνας», «Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Οικογενειών για την Ψυχική Υγεία» (ΠΟΣΟΨΥ), «Δ.Υ.Ψ.Α.», «Σωματείο Χρηστών Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας – Αυτοεκπροσώπηση», «Κίνημα Αυτοβοήθειας Χρηστών Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας Χανίων», «Ομάδα Προαγωγής Αυτοβοήθειας ΚΨΥ Χανίων», «Πανελλήνια Επιτροπή (πρώην) Χρηστών και Επιζώντων της Ψυχιατρικής», «Σωματείο Εργαζομένων στις Κοινωνικές Υπηρεσίες Ιδιωτικών Φορέων», «Καλειδοσκόπιο», «Τετράδια Ψυχιατρικής», «ΚΟΙΣΠΕ ΤΟΨΥ Ν. Δωδεκανήσου» (Λέρου), «ΚΟΙΣΠΕ ΤΟΨΥ Δυτικής Θεσσαλονίκης», «ΚΟΙΣΠΕ ΤΟΨΥ Ν. Χανίων», «Ομάδα Ποδοσφαίρου Ψυχικής Υγείας ‘Αναγέννηση’», Δημοτική κίνηση «Κίνημα στην Πόλη του Ζωγράφου», «Σύλλογος εργαζομένων ΘΨΠ Χανίων», «ΠΟΕΔΗΝ», «Εθνική Αστέγων» , «Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή Σωματείου ‘Αυτονομία’» (Δρομοκαίτειο), «Κίνηση Αδελφών Ατόμων με Προβλήματα Ψυχικής Υγείας (ΚΙΝΑΨΥ)»

Βρετανός φωτορεπόρτερ καταγγέλλει την ελληνική αστυνομία

Ο Βρετανός κωμικός, Charlie Skelton, επισκέφθηκε την Αθήνα προκειμένου να καλύψει τη συνεδρίαση της λέσχης Μπίλντεμπεργκ, στην Αθήνα, για λογαριασμό της εφημερίδας Guardian.
Μιλώντας στο infowars.com, καταγγέλλει τη στάση Ελλήνων αστυνομικών οι οποίοι των προπηλάκισαν.
Περιγράφοντας τις σκηνές που εκτυλίχθηκαν έξω από τον Αστέρα Βουλιαγμένης,
ο Skelton αναφέρει ότι καθώς τραβούσε φωτογραφίες
περικυκλώθηκε από αστυνομικούς, ένας εκ των οποίων οπλοφορούσε.
Όπως τονίζει, τον χτυπούσαν στον ώμο
και του ζητούσαν τη φωτογραφική μηχανή.
«Ένας από εσάς έχει όπλο, μου φωνάζετε, δεν καταλαβαίνω γιατί,
τράβηξα μία φωτογραφία, είναι λίγο περίεργο όλο αυτό, τι συμβαίνει;»,
έλεγε χαρακτηριστικά ο Βρετανός στους Έλληνες αστυνομικούς.
Εκείνοι του ζήτησαν να μπει στο περιπολικό
και τον μετέφεραν στο αστυνομικό τμήμα.
Εκεί του ζήτησαν να σβήσει τις φωτογραφίες, αλλά εκείνος αρνήθηκε.
Τελικά η αστυνομία του επέτρεψε να φύγει.
Η πρόθεση της Guardian ήταν να διακωμωδήσει τη σημασία του φόρουμ.
Ωστόσο, ο Skelton επικοινώνησε με το infowars.com προκειμένου να προσελκύσει το ενδιαφέρον των συμβατικών Μέσων Ενημέρωσης.
Κατά τη γνώμη του, τα ΜΜΕ θα έπρεπε να καλύψουν το γεγονός, επισημαίνοντας τον «περίεργο» ρόλο ανάλογων φόρουμ, ωστόσο, όπως επισημαίνει απουσίαζαν.
Λιμουζίνες, μπλόκα στους δρόμους, αστυνομικοί με όπλα,
η λέσχη Μπίλντεμπεργκ συνεδριάζει για 57η φορά,
ωστόσο, κανείς δεν είναι εκεί, σημειώνει ο Skelton.

αναδημοσίευση απο
http://www.tvxs.gr/

Για την υποθεση συλληψης εξαιτιας μιας ληψης φωτογραφιας στο μετρο του Λονδινου

Απο την συγκεντρωση διαμαρτυριας Φωτογραφων εξω απο την πρεσβεια της Μεγάλης Βρεττανίας. Μεταξυ αλλων παρεβρισκονται:
ο προεδρος της ΕΚΦΑ(ενωση καλλιτεχνων φωτογραφων αθηνων),
ο προεδρος της ΕΦΕ (ενωση φωτορεπορτερ ελλαδας)
ο πρόεδρος του ΦΟΙΒΟΥ(οργανισμος συλ. διαχειρισης πνευματικων δικαιωματων φωτογραφων)
φωτορεπορτερ της Ελευθεροτυπιας και αλλοι

φωτογραφια:Yannis Kolesidis Photojournalisτ www.yanniskolesidis.com

Monday 18th May 2009

αναδημοσιευση http://www.amateurphotographer.co.uk/news/Photographers_Tube_photo_case_thrown_out_update_news_282766.html

amateurphotographer.co.uk
Chris Cheesman
Ένας Έλληνας φωτογράφος που συνελήφθη και κλειδωθηκε σε ένα κελί απο αστυνομία μετά από τη λήψη φωτογραφιών σχετικά με το London Underground σήμερα αφέθηκε ελεύθερος από το δικαστήριο το οποιο εκρίνε να απορρίφθει η υπόθεση. Ο Περικλής Αντωνίου από την Αθήνα, συνελήφθη στις 16 Απριλίου οταν μία γυναίκα διαμαρτυρήθηκε για τις εικόνες που είχαν ληφθεί από την κόρη της, ενώ ταξιδεύαν με το Jubilee Line.
Ο 53-ετών, ο οποίος λαμβάνει φωτογραφίες για τα τελευταία 25 χρόνια, είπε ότι οταν διαπιστώθηκε οτι η κοπέλα υπήρχε στις εικόνες που είχε πάρει τις διαγράψε μετά την καταγγελία απο την μητέρα του .
Αλλά ένας άνθρωπος, που ισχυρίζοταν ότι είναι ο πατερας του κορίτσιου του, τον ακολούθησε στην έξοδο του σωλήνα και διαμαρτυρήθηκε στην αστυνομία.
Ενας Εκπρόσωπος απο Westminster Magistrates' Court είπε ότι ο Αντωνίου αρνήθηκε την παραβίαση της Δημόσιας Τάξης Act του 1986, η οποία ασχολείται με οτι προκαλεί «δημόσια παρενόχληση, ή αγωνία συναγερμού».
Ο Δικαστής Howard Riddle απέρριψε την υπόθεση λόγω έλλειψης αποδείξεων στο ότι ο φωτογράφος είχε παραβεί το νόμο- που είχε ταξιδέψει από την Ελλάδα για να παρακολουθήσει την ακροαματική διαδικασία -.
Μιλώντας στη συνέχεια, ένα Εκπρόσωπος για την Ελληνική Πρεσβεία, του οποίου εκπρόσωπός της συμμετείχε στη πρωινή συνεδρίαση, δήλωσε τα εξής: "ο Αντωνιου θα πρέπει να αποζημιωθει για την έκδοση εισιτηρίων και τα χρήματα που καταβλήθηκαν για τον δικηγόρο του."
Ένας εκπρόσωπος για την βρετανική Αστυνομία Μεταφορών (BTP) Αντωνίου είπε ότι είχε συλληφθεί σε Southwark στο Υπόγειο Σταθμό, και αργότερα χρεώθηκε οτι προκαλεσε «δημόσια παρενόχληση, συναγερμός και αγωνία».
Ενώ μετά τη σύλληψη απο την αστυνομία οδηγηθηκε σε ένα κελί.
Στην ερώτηση αν η αστυνομία του κατάσχεσε την κάμερα, ο εκπρόσωπος του BTP μας είπε: « είναι η τυπική διαδικασία της αστυνομίας, τα στοιχεία θα έχουν αφαιρεθεί από αυτόν που τοποθετείται σε ένα κελί, θα έχουν αποθηκευτεί ασφαλώς και στη συνέχεια θα επιστρέφουν σε αυτόν. " Αυτή είναι η δεύτερη φορά την προηγούμενη εβδομάδα ότι η ελληνική φωτογραφία υπάρχει στις ειδήσεις.
Την περασμένη Τρίτη ειχε αναφερθεί πώς ο φωτογράφος Κύπρος Κυπριανού δεχθηκε επίθεση από ληστές με μαχαίρια, καθώς ταξίδευε στη Μοζαμβίκη, στην Αφρική.

A Greek photographer who was arrested and locked in a police cell after taking pictures on the London Underground has today walked free after his case was dismissed by a court judge.
Pericles Antoniou from Athens was arrested on 16 April after a woman complained about pictures he had taken of her daughter while travelling on the Jubilee Line.
The 53-year-old, who has been taking photos for the past 25 years, said he showed the girl's mother the images he had taken and deleted them after she complained.
But a man, claiming to be the girl's father, followed him to the Tube exit and complained to police.
A spokeswoman for Westminster Magistrates' Court said that Antoniou denied breaching the Public Order Act 1986 which deals with causing 'public harrasment, alarm or distress'.
Magistrate Howard Riddle dismissed the case due to lack of evidence that the photographer - who had travelled from Greece to attend the court hearing - had breached the Act.
Speaking afterwards, a spokeswoman for the Greek Embassy, whose representative attended this morning's hearing, said: 'He is going to be compensated for his tickets and money he paid to his lawyer.'
A spokesman for British Transport Police (BTP) said that Antoniou had been arrested at Southwark Underground Station, and later charged with causing 'public harrasment, alarm and distress'.
He was held in a cell while in police custody following the arrest.
Asked whether police confiscated the photographer's camera, the BTP spokesman told us'As is standard police procedure, items would have been removed from him prior to him being placed into a cell. They would have been securely stored and then returned to him.'
The keen amateur alerted Amateur Photographer about the upcoming case last week, but the magazine declined to publish details because it was due to be heard in court.
This is the second time in the past week that a Greek photographer has been in the news.
Last Tuesday we reported how photographer Kypros Kyprianou found himself under attack from bandits wielding machetes, as he travelled through Mozambique, Africa.

Φωτογράφησε στο μετρό του Λονδίνου ένα κοριτσάκι και κατέληξε στο κελί της φυλακής.

Στο κελί της φυλακής κατέληξε ο Έλληνας Περικλής Αντωνίου επειδή, κατά την πασχαλινή του επίσκεψη στην Αγγλία, φωτογράφησε στο μετρό του Λονδίνου ένα κοριτσάκι.
Ο επί 25 χρόνια εραστής της καλλιτεχνικής φωτογραφίας οδηγήθηκε στο κελί, ενώ ορίστηκε δικάσιμος για την υπόθεση του.
Όπως εξηγεί ο ίδιος στην επιστολή που απέστειλε στον πρέσβη της Αγγλίας, ο 53χρονος άνδρας επισκεπτόταν το Λονδίνο με την ευκαιρία των γιορτών, και «ως τουρίστας», πήρε τη μηχανή του και βγήκε στους δρόμους της βρετανικής πρωτεύουσας αναζητώντας θέματα για φωτογράφηση.
Στο μετρό όμως, μια μητέρα διαμαρτυρήθηκε γιατί θεώρησε ότι φωτογράφιζε την ανήλικη κόρη της.
Ο κ. Αντωνίου ζήτησε συγγνώμη και έσβησε ενώπιον της μητέρας όσες φωτογραφίες περιείχαν το κοριτσάκι.
Ωστόσο, ο πατέρας της μικρής δεν ικανοποιήθηκε και, στον επόμενο σταθμό, ζήτησε την συνδρομή των αστυνομικών οργάνων που συνέλαβαν τον Έλληνα επισκέπτη. «Ακολούθησε η σύλληψή μου και ο εγκλεισμός μου σε κελί του Αστυνομικού Τμήματος, στέρηση κάθε δικαιώματός μου, δεν επέτρεψαν καν την επίσκεψη της γυναίκας μου ή του 14χρονου γιου μου και των φίλων μου. Συνθήκες αυστηρής απομόνωσης επέβαλαν στη διάρκεια της νυχτερινής κράτησης. Αφού αφαίρεσαν όλα τα προσωπικά μου αντικείμενα: το ρολόι, τα παπούτσια, το κινητό τηλέφωνο. Η φωτογραφική μου μηχανή κατασχέθηκε» γράφει ο ίδιος ο Περικλής Αντωνίου.
Την επόμενη μέρα, Μ. Παρασκευή, ο Έλληνας φωτογράφος προσήχθη στο δικαστήριο όπου ενημερώθηκε ότι ότι κατηγορείται σύμφωνα με τα άρθρα 5,1 και 6 του νόμου ότι με τις πράξεις του «πιθανόν να προκαλέσει αίσθημα φόβου ή άγχος στους γύρω».
Ο 53χρονος άνδρας διαβεβαίωσε τις αρχές ότι ουδεμία τέτοια πρόθεση είχε. Η δικάσιμος ορίστηκε για τις 18 Μαΐου.
Ακολουθεί η επιστολή του ίδιου του Περικλή Αντωνίου που κοινοποιήθηκε στον Πρέσβη της Βρετανίας στην Ελλάδα.
«Αγαπητέ Κύριε Πρέσβη,
Βρέθηκα στο Λονδίνο κατά τη διάρκεια των Πασχαλινών διακοπών μου με την οικογένεια μου και φίλους μου και σας γράφω να σας καταγγείλω αυτά που μου συνέβησαν με την παράκληση, αφού ελέγξετε τις καταγγελίες μου, να προβείτε στις απαραίτητες ενέργειες προς τις αρχές της χώρας σας, ώστε και κάθε περαιτέρω ταλαιπωρία μου να σταματήσει, αλλά και να αποκατασταθεί η υπόληψή μου. Κυρίως όμως να διασφαλιστεί ότι στο μέλλον δεν θα επαναληφθούν παρόμοια περιστατικά που θεωρώ ότι δεν έχουν θέση στη σημερινή εποχή, ιδίως στον χώρο της ΕΕ και μάλιστα σε σχέση με ευρωπαίους πολίτες.
Λέγομαι Περικλής Αντωνίου, είμαι 53 ετών και εκτός από τις άλλες δραστηριότητές μου ασχολούμαι καλλιτεχνικά τα τελευταία 25 χρόνια με τη φωτογραφία.
Την Μεγάλη Πέμπτη 17 Απριλίου 2009, γύρω στις 11.30 π.μ. στη γραμμή Jubillee του μετρό και καθώς πήγαινα στην Modern Tate Gallery για να επισκεφθώ την έκθεση του Ρώσου φωτογράφου και ζωγράφου Ροτσένκο.
Κατά τη διαδρομή, συνεπαρμένος από το ενδιαφέρον του θέματος, έβγαζα ορισμένες γενικές φωτογραφίες από το κοινό στο μετρό, όταν μου διαμαρτυρήθηκε μία κυρία επειδή θεώρησε ότι φωτογράφιζα την ανήλικη κόρη της. Αμέσως, όπως παγίως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις και επιτάσσει η διεθνής φωτογραφική πρακτική και ηθική, ζήτησα συγγνώμη, επέδειξα τις γενικές φωτογραφίες που είχα βγάλει και διέγραψα ενώπιόν της, τις φωτογραφίες στις οποίες συμπεριλαμβανόταν η κόρη της. Και ενώ θεωρούσα το επεισόδιο λήξαν, άγνωστός μου επιβάτης με ακολούθησε στην έξοδο του μετρό, και με πρώτη ευκαιρία προσέγγισε διερχόμενους αστυνομικούς, δήλωσε πατέρας της ανήλικης και ζήτησε τη σύλληψή μου.
Από αυτή τη στιγμή άρχισε το μαρτύριό μου: ατιμωτική σύλληψή μου, εγκλεισμός στο κελί του αστυνομικού τμήματος, στέρηση κάθε δικαιώματός μου για επικοινωνία, καμία δυνατότητα επίσκεψης της γυναίκας μου, του δεκατετράχρονο γιού μου ή των φίλων μου, νυχτερινή παραμονή στο αστυνομικό τμήμα σε συνθήκες αυστηρής απομόνωσης τη στιγμή που όλοι ήξεραν ότι δεν είχα καμία δυνατότητα να διαφύγω, αφαίρεση προσωπικών αντικειμένων όπως του ρολογιού μου χειρός, απαγόρευση χρήσης των υποδημάτων μου, κατάσχεση της φωτογραφικής μηχανής. Και όλα αυτά χωρίς να μου έχει απαγγελθεί οποιαδήποτε κατηγορία και χωρίς οι οικείοι μου να έχουν οποιαδήποτε ενημέρωση. Σημειώνω ότι ούτε οι αρμόδιες ελληνικές αρχές στο Ηνωμένο Βασίλειο είχαν την παραμικρή ενημέρωση για το συμβάν και την κράτησή μου, την οποία πληροφορήθηκαν από τους οικείους μου.
Τελικά, μετά από παραμονή μου στο κρατητήριο ολόκληρη την Μεγάλη Πέμπτη, το πρωινό της Μ. Παρασκευής, αφού ολοκληρώθηκε η μακρά, εξακολουθητική και μειωτική ανάκριση, έγινε η προσαγωγή μου, με χειροπέδες στο δικαστήριο, όπου πληροφορήθηκα ότι κατηγορούμαι ότι, σύμφωνα με το άρθρο 5,1 και 6 ενός νόμου του 1986, με τις πράξεις μου (τράβηξα φωτογραφίες !!!), «πιθανόν να προκαλούσα αίσθημα φόβου ή άγχος στους γύρω». Φυσικά δήλωσα αθώος και αποφασίσθηκε η αναβολή της δίκης για τις 18 Μαΐου 2009, στην οποία υποχρεούμαι να παραστώ, διότι, όπως μου τονίστηκε, διαφορετικά θα κριθώ ένοχος και θα καταδικασθώ ερήμην μου.
Αποτέλεσμα : Καταστράφηκαν οι διακοπές οι δικές μου, της γυναίκας μου, του παιδιού μου και των φίλων μας. Ψυχική διαταραχή, όχι μόνο δική μου, αλλά της συζύγου και ιδίως του ανήλικου γιού μου. Οικονομική ζημία. Έξοδα. Υποχρέωσή μου να ξαναπάω στο Λονδίνο, να υποστώ νέα έξοδα εισιτηρίου, διαμονής, δικηγόρου. Υποχρέωση επίσης να πείσω να υποβληθούν σε αντίστοιχα έξοδα και να υποστούν αντίστοιχη ταλαιπωρία μάρτυρες υπεράσπισης, που μου υποδείχθηκε ότι θα είναι χρήσιμο να καταθέσουν, προκειμένου να μη καταδικασθώ. Πέραν τούτου η συνεχιζόμενη κατάσχεση της φωτογραφικής μου μηχανής μου στερεί το κύριο μέσο για να εξασκήσω την τέχνη μου. Τέλος, θα πρέπει να διακόψω τις λοιπές επαγγελματικές μου δραστηριότητες την περίοδο 15 έως 19 Μαίου.
Κυρίως όμως, από την όλη δυσάρεστη εξέλιξη διατηρώ ένα έντονο αίσθημα εξευτελισμού της προσωπικότητάς μου, ενώ, τόσο εγώ, όσο και η οικογένειά μας διακατεχόμεθα από έντονο αίσθημα ανασφάλειας και φόβου ότι δε θα ξεμπλέξω εύκολα με μια γραφειοκρατία που δίνει συνέχεια σε μια κυριολεκτικά αστήρικτη υπόθεση. Φοβούμαι ότι έχω εμπλακεί σε υπόθεση που αντιπαραβάλλει έναν απλό πολίτη, που κατηγορείται για την επίδειξη καλλιτεχνικής ευαισθησίας με ένα τεράστιο κρατικό μηχανισμό που, στα πρότυπα μυθιστορήματος του Κάφκα μεταχειρίζεται κάθε μέσο για να στοιχειοθετήσει μια αστεία κατηγορία.
Και όλα αυτά για μια απλή φωτογράφηση δημόσιου χώρου και όταν από τη πρώτη στιγμή δήλωσα στην Αστυνομία και σε αυτούς που με ανέκριναν, ότι δεν ήταν στις προθέσεις μου να κάνω κακό σε κανένα, δεν έβλαψα κανένα με τις πράξεις μου, οι φωτογραφίες που έβγαλα δεν έθιγαν με κανένα τρόπο κανένα και ότι δεν θα τις χρησιμοποιούσα για εμπορικό σκοπό.
Θεωρώ ότι εκτός από τις καταστραμμένες μου διακοπές, τα έξοδα τα οποία υπέστην και θα υποστώ, την ψυχική μου οδύνη και ταλαιπωρία και την ψυχική οδύνη και ταλαιπωρία των συγγενών μου και φίλων που με συνόδευαν, εκείνο που με έχει ενοχλήσει περισσότερο είναι η προσπάθεια της αστυνομίας να με εξευτελίσει. Ο εγκλεισμός μου στο απομονωμένο κελί του αστυνομικού τμήματος, η αφαίρεση του ρολογιού μου ώστε να μην έχω αίσθηση του χρόνου, οι χειροπέδες, το γεγονός ότι δεν επετράπη στη γυναίκα μου, στο παιδί μου και στους φίλους μου να με επισκεφθούν, η αφαίρεση τμήματος του ρουχισμού μου, ο εξαναγκασμός να εμφανιστώ στο δικαστήριο με άθλια εμφάνιση (ούτε ζώνη στο παντελόνι μου δεν επέτρεψαν να βάλω, γεγονός που με ανάγκαζε να το κρατάω για να μη πέσει κατά τη διάρκεια της δίκης!), η κατάσχεση της φωτογραφικής μου μηχανής και η γενικότερη αντιμετώπισή μου ως εγκληματία, δημιουργούν τη χειρότερη ανάμνηση για τη υπόλοιπη ζωή μου.
Αναρωτιέμαι, γιατί διαμαρτυρηθήκατε έντονα στις ελληνικές αρχές και στα μέσα ενημέρωσης, όταν Βρετανοί τουρίστες συνελήφθησαν πριν από χρόνια να φωτογραφίζουν αεροπλάνα ενώ δίπλα τους υπήρχε η διεθνής απαγορευτική πινακίδα; (Ας σημειωθεί, ότι τότε εγώ προσωπικά έπαιρνα τη θέση των Βρετανών πολιτών, διότι έκρινα ότι όντας σε ξένη χώρα δικαιολογούνται να μη γνωρίζουν τις ευαισθησίες μας για τους εθνικούς εναέριους χώρους! Επαναλαμβάνω όμως, φωτογράφιζαν δίπλα στην απαγορευτική πινακίδα και μετά δημοσιοποιούσαν τις φωτογραφίες τους!). Γιατί διαμαρτύρεσθε έντονα όταν συλλαμβάνονται συμπατριώτες σας που, υπό την επήρεια του αλκοόλ, βρίζουν, ασχημονούν και ξυλοκοπούν σε ελληνικά νησιά τους συμπατριώτες μου; Ποια είναι συμπεριφορά της ελληνικής αστυνομίας ; Μήπως τους μαντρώνει σε συνθήκες αυστηρής απομόνωσης και τους εξευτελίζει,
όπως έγινε με εμένα προσωπικά στη χώρα σας, επειδή στο δημόσιο χώρο του μετρό
τράβαγα φωτογραφίες (!!!);
Είναι αδιανόητο στη χώρα των μεγάλων φωτογράφων Bill Brandt, Marτin Parr, Killip κλπ που μέρος του έργου τους οφείλεται σε φωτογραφίες προσώπων στο δρόμο, να εξευτελίζομαι και να διώκομαι επειδή φωτογράφιζα (!!!) στο μετρό. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη National Portrait Gallery εκτίθενται αυτή τη στιγμή φωτογραφίες ενός άλλου φωτογράφου που απεικονίζουν πρόσωπα στο δρόμο !!!.
Και αυτά σε μία χώρα που θεωρείται αναπτυγμένη, πολιτισμένη, πολυπολιτισμική και αν μη τι άλλο την αγαπάω και την επιλέγω ως προορισμό των ταξιδιών μου. Επιφυλασσόμενος κάθε περαιτέρω ενέργειάς μου για προάσπιση της υπόληψής μου και των συμφερόντων μου, σας γράφω αυτό το γράμμα, αναμένοντας την παρέμβασή σας προς τις αρχές σας, ώστε η πραγματικά εξωφρενική αυτή υπόθεση που θεωρώ ότι δεν περιποιεί τιμή στη Βρετανική Αστυνομία, να λήξει το ταχύτερο δυνατόν και κυρίως, για να μην επαναληφθούν παρόμοια θλιβερά περιστατικά, που τραυματίζουν την εικόνα της χώρας σας ως κράτους δικαίου, που υποτίθεται ότι σέβεται τόσο τα δικαιώματα των πολιτών όσο και την καλλιτεχνική έκφραση. Από πλευράς μου προτίθεμαι να κοινοποιήσω την επιστολή μου αυτή σε ελληνικά ΜΜΕ, ενώ προτίθεμαι να ενημερώσω σχετικά τον Ευρωπαίο, Έλληνα και Βρετανό Συνήγορο του Πολίτη, καθώς και τις ελληνικές ευρωπαϊκές και διεθνείς ενώσεις καλλιτεχνών φωτογράφων.
Περικλής Αντωνίου 21 Απριλίου 2009»

αναδημοσίευση απο το http://www.tvxs.gr/v10918


ΣΧΟΛΙΑ

Η προσφατη συλληψη του γνωστου ερασιτεχνη φωτογραφου Περικλη Αντωνιου
στο Λονδίνο γεννα καποιες σκεψεις.

1. Εφόσον προτιθέμεθα να ταξιδέψουμε σε μια ξενη χωρα πρεπει να ερευνουμε για το κλίμα που υπάρχει εκει όσον αφορά την ανοχή στην φωτογραφηση ανθρωπων. Ειδικά για την Αγγλία, περιοδικα ευρειας κυκλοφορίας σαν το Amateur Photographer δημοσιεύουν συνεχως περιπτωσεις Αγγλων ερασιτεχνων φωτογραφων αλλα και τουριστων που βρεθηκαν σε ανάλογη θέση διοτι φωτογραφιζαν σε δημοσιο χωρο.

2. Καλό παρ'όλα αυτά είναι, οταν κάνουμε φωτογραφια δρόμου να έχουμε μαζι μας μια ταυτότητα της φωτογραφικής μας λέσχης ή , αν είμαστε επαγγελματίες, την κάρτα του σωματείου μας.

3. Ισως είναι καλό, επι τη αφορμή του γεγονότος, τα φωτογραφικά περιοδικά μας αλλά και οι φωτογραφικές λέσχες, να κάνουν κάποια έρευνα σχετικά με το τι μπορεί και τι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να φωτογραφίσει κανεις στους πιο δημοφιλεις τουριστικούς προορισμούς.

Εγω προσωπικά, εχω δεχτει επιθεση,χωρις ευτυχως ιδιαίτερες συνεπειες , απο νεαρους που νόμιζαν ότι τους φωτογράφιζα στην Trafalgar Square. Ετσι μπορω να καταλάβω πως αισθάνθηκε ο κύριος Αντωνίου. Εκφράζω στον κύριο Αντωνίου την συμπαράστασή μου για την ταλαιπωρία που πέρασε και του εύχομαι καλή επιτυχια .

Πλούταρχος Χ. Φωτογραφικο Καστρολογιο

........................................................................................................................

Σε ολες τις χώρες υπαρχουν νομοι η διαταξεις
περι φωτογράφησης.
Ειτε μας αρεσει ειτε οχι.
Οι νομοι βεβαια παντα μπορει να αλλαξουν
η αν θελετε να ανατρεπουν.
Υπαρχουν εννιοτε και οι αντιστοιχες απαγορευτικες ταμπέλες.
Και αυτες μπορει να καταργηθουν.
Υπαρχουν επισης και κωδικες δεοντολογιας
των ενωσεων επαγγελματιων φωτογραφων,δημοσιογραφικων
αλλα και των δημιουργων εικαστικων τεχνων.
Καποιοι βεβαια τις τηρουν και καποιοι οχι.
Υπαρχουν ταυτοτητες αναγνωρισμενων φωτογραφικων,
δημοσιογραφικων και εικαστικων ενωσεων.
Οπως υπαρχουν και ταυτοτητες αναγνωρισμενων φωτογραφικων λεσχων και ομαδων.
Καποιοι ειναι μελη ενωσεων και καποιοι οχι.
Υπαρχει επισης ο σεβασμος της προσωπικοτητας.
Καποιοι το τηρουν και καποιοι οχι.
Υπαρχουν και τα δικαιωματα του φωτογραφιζομενου
ειδικα αν ειναι ανηλικος.
Καποιοι τα σεβονται και καποιοι οχι.
Υπαρχουν και τα απαραιτητα συμβολαια φωτογραφισης.
Κάποιοι τα συμπληρωνουν και καποιοι οχι.
Τελος μπορει να μην δεν υπαρχει απο ολα αυτα
οποτε δεν χρειαζομαστε τιποτε....

πολιτιστικη εταιρεια φωτογραφιζοντας
επειδη η φωτογραφια διαμορφωνει αισθησεις, αισθηματα και συνειδησεις