22/6/11

"Ένα αφιέρωμα στον φωτογράφο Τάκη Ζιώγα"

"Ένα αφιέρωμα στον φωτογράφο Τάκη Ζιώγα" / ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2010

Γιώργος Βλάχου


Αναδημοσιευση απο το http://www.geov.gr

Ένας από τους παλιούς ερασιτέχνες φωτογράφους αυτής της πόλης, ο Τάκης Ζιώγας, πρόσφατα (12/11/2010), έφυγε από τη ζωή. Γεννημένος στην Καστοριά το 1934, πρωτοσυνάντησε την τέχνη της φωτογραφίας παιδί ακόμα, το 1947. Ήταν μερικές γυάλινες πλάκες και φωτογραφικά χαρτιά από τον παππού του, που θα τον οδηγήσουν σ' ένα δρόμο μακρύ. Σ' ένα δρόμο δημιουργίας έως και τα τελευταία του χρόνια σε τούτο τον κόσμο.
Την εποχή εκείνη, έχει τον πατέρα του στην εξορία, στην Μακρόνησο. Είναι η ίδια η μοίρα που έχει στείλει εκεί και έναν άλλο συμπολίτη του, τον φωτογράφο Θ. Καραμπατσακίδη. Στο διάστημα που έμειναν εκεί, και βιώνοντας κοινές κακουχίες, θα γνωριστούν οι δυο τους καλά. Ο Εμφύλιος θα τελειώσει κάποια χρονική στιγμή. Θα επιστρέψουν στην πόλη, και από εκεί η μοίρα θα τους ξανά συνδέσει για άλλη μια φορά, όταν ο Καραμπατσακίδης θα πάρει στο φωτογραφείο που έχει ανοίξει τον νεαρό τότε Τάκη και θα τον μυήσει σε όσα ο ίδιος γνωρίζει πάνω στη φωτογραφία.
Ο χειρισμός και η τεχνική σταδιακά θα γίνουν κτήμα του, και κάπου εκεί -σαν ερασιτέχνης φωτογράφος- θα πειραματιστεί με μια ιταλική Pronto (6x9). Αυτή είναι η πρώτη του φωτογραφική μηχανή. Το μαγικό κουτί, με το οποίο θα προσπαθήσει να συλλάβει το φως, ώστε να το μεταστοιχειώσει σε σταθερή εικόνα πάνω στο χαρτί.
Αργότερα, πολύ πιο έμπειρος αλλά ακόμα ανήσυχος, θα αγοράσει μια διοπτική Rolleyflex (50mm f/4 Schneider Super-Angulon), θα οργανώσει έναν σκοτεινό θάλαμο και παράλληλα θα αρχίσει να παρακολουθεί μαθήματα φωτογραφίας στην σχολή ABC.
Καρπός των παραπάνω προσπαθειών θα είναι και η πρώτη παρουσίαση φωτογραφιών από τον ίδιο, το 1977, στο κοινό της Καστοριάς. Μέσω μιας ομαδικής έκθεση φωτογραφίας, που θα διοργανώσουν ο ίδιος και άλλοι πέντε ερασιτέχνες φωτογράφοι, οι Καστοριανοί θα έρθουν σε επαφή με την ομορφιά που τους περιβάλει, αλλά με μια διαφορετική προσέγγιση, αυτήν της εκτυπωμένης φωτογραφίας.
Η πορεία του θα συνεχιστεί στα επόμενα χρόνια το ίδιο ανοδικά. Έργα του θα παρουσιαστούν και σε άλλες εκθέσεις -ομαδικές και ατομικές- τόσο στην πόλη της Καστοριάς, όσο και σε άλλες πόλης, όπως την Αθήνα (Leica Academy), την Θεσσαλονίκη (Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης), την Μυτιλήνη, το Τορόντο, την Σόφια και το Βερολίνο.
Παράλληλα και για πολλά χρόνια, θα διδάσκει εθελοντικά και αφιλόκερδος τεχνική της φωτογραφίας, στα μαθήματα του φωτογραφικού τμήματος του Μουσικο-Φιλολογικού Συλλόγου "ΑΡΜΟΝΙΑ" της Καστοριάς, μαζί με τον φωτογράφο και φίλο του Δημήτρη Τσουρτσούλα. Αφιερώνει στους μαθητές του πολλές ώρες από τον ελεύθερο χρόνο του, τους κάνει πρακτική στον σκοτεινό θάλαμο, βοηθά στην οργάνωση φωτογραφικών εκθέσεων και συμβουλεύει για κάθε τεχνικό θέμα που προκύπτει.
Από αυτό το τμήμα πέρασα και 'γώ και έμεινα για πολλά χρόνια ως ενεργό μέλος. Εκεί, γνώρισα τον Τάκη ως έναν πράο και καλοσυνάτο άνθρωπο, διδάχτηκα από την πολύχρονη εμπειρία του, και μπορώ τώρα πια να λέω ότι με αυτόν τον χαρισματικό άνθρωπο υπήρξα φίλος.
Ως φωτογράφος άφησε πίσω του μια μεγάλη συλλογή φωτογραφιών, που ύμνησαν το φως και την ομορφιά αυτής της πόλης, την ζωή των απλών ανθρώπων της, και ανέδειξαν την παράδοση που κουβαλάει μέσα από μια ιστορία αιώνων. Οι φωτογραφίες του εκτέθηκαν δίπλα-δίπλα με έργα άλλων μεγάλων Ελλήνων φωτογράφων, όπως των Χρήστου Αλειφέρη, Πέτρου Μπρούσαλη, Κυριάκου Ντελόπουλου, Θανάση Τσαγκρή (έκθεση φωτογραφίας "'Αδολη Ματιά : Ελλάδα 1940 - 1980").info
Όσο ζούσε ακόμα, εξέδωσε δυο λευκώματα.


Το πρώτο, με τίτλο "ΚΑΣΤΟΡΙΑ - 'Ανθρωποι-Λίμνη-Τοπίο", εκδόθηκε με την βοήθεια και συμπαράσταση του ΠΑΠΑΛΑΖΑΡΙΟΥ Κ.Ε.Κ. ΔΗΜΟΥ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ, της Leica Academy, αλλά και αρκετών ανθρώπων που πίστεψαν σ' αυτόν. Το λεύκωμα αυτό αποτελεί μια καταγραφή -σε ασπρόμαυρο- της γενέτειράς του αλλά και των ανθρώπων της, από το 1967 έως και σήμερα.


Το δεύτερο, με τίτλο "Νομός Καστοριάς - Ο τόπος και ο χρόνος" είναι μια έκδοση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Καστοριάς. Σ' αυτό, με την βοήθεια του φωτογραφικού φακού κάνει μια απόπειρα να περιγράψει -με έγχρωμες φωτογραφίες αυτή τη φορά- αξιοσημείωτες όψης του νομού και της πόλης, των δρωμένων και της αρχιτεκτονικής παράδοσης. Και σε αυτή την έκδοση, η βοήθεια της Leica Academy, αλλά και πλήθους ανθρώπων υπήρξε απλόχερη, ώστε να πραγματοποιηθεί το εκδοτικό εγχείρημα.

Θα κλείσω τούτο το αφιέρωμα στον φίλο και δάσκαλο, στον Τάκη Ζιώγα, παραθέτοντας λίγες αράδες από τον πρόλογο του πρώτου λευκώματος, που έγραψε ο φίλος του και φωτογράφος, Κώστας Μπαλάφας. "... Ο Τάκης Ζιώγας είναι ο ωραιολάτρης φωτογράφος που σέβεται την παράδοση και του εύχομαι από την καρδιά μου να συνεχίσει με το ίδιο πάθος την πραγμάτωση του ωραίου, αλλά και εθνικά χρήσιμου έργου του, προτού χαθούν και τα τελευταία αριστουργήματα της λαϊκής μας παράδοσης από την επιδρομή της μανίας της εμπορευματοποίησης ..."
Νομίζω, ότι όσο βρίσκονταν μαζί μας, το κατάφερε με τον καλύτερο τρόπο.
Κατάφερε όμως και ένα μεγαλύτερο και σημαντικότερο -κατά την γνώμη μου- επίτευγμα. Να κάνει ανθρώπους να τον θυμούνται και να νιώθουν περήφανοι που υπήρξαν φίλοι του.

21/6/11

ΚΟΙΝΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΚΟΙΝΟ ΑΓΩΝΑ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Όλοι στον αγώνα για την κοινωνική λειτουργία της τέχνης και τον κοινωνικό ρόλο του καλλιτέχνη.Όλοι στον αγώνα για να μην περάσουν τα  νέα βάρβαρα μέτρα.
Αγώνας τώρα για την προστασία της ζωής μας από την ανεργία, από την μείωση του εισοδήματος, από τη βαριά φορολογία και την ακρίβεια.

Η ζωή μας επιδεινώνεται:
Οι καλλιτέχνες  ζούμε την κάθετη πτώση του βιοτικού μας επιπέδου όπως άλλωστε οι εργαζόμενοι όλων των κλάδων. Χάνουμε κάθε εργασιακό και συνταξιοδοτικό δικαίωμα, επιδόματα, περίθαλψη. Δηλαδή οδηγούμαστε στην εξαθλίωση. Οι εξαιρέσεις ελάχιστες. Η ανεργία  είναι τεράστια σε όλους τους κλάδους μας.  Ολοένα περισσότεροι  από εμάς οδηγούμαστε στην ετεροαπασχόληση.
Για τους ηθοποιούς και τους μουσικούς μείωσαν τους μισθούς και τα επιδόματα στα κρατικά θέατρα και ορχήστρες, τα ΔΗΠΕΘΕ και τα δημοτικά μουσικά σύνολα και ωδεία ενώ μείωσαν κατά πολύ τις αμοιβές στον οπτικοακουστικό τομέα.
Από τους δήμους έχουμε καθημερινά δεκάδες απολύσεις μουσικών, εικαστικών, ηθοποιών, ενώ πολλοί καλλιτέχνες που δουλεύουν  συμβασιούχοι στην δημόσια εκπαίδευση  έχουν προσληφθεί μέσω ΕΣΠΑ με όρους εργασιακής σκλαβιάς.  
Η Αισθητική Αγωγή και η Καλλιτεχνική Παιδεία εκτοπίζονται από τον κορμό της εκπαίδευσης και μένουν προνόμιο των λίγων μαθητών  στο  ταξικό σχολείο .
Αύξησαν τα απαιτούμενα ένσημα από 50 σε 100 αφαιρώντας απ’ τους περισσότερους το δικαίωμα στην περίθαλψη.
Για τους εικαστικούς, τους λογοτέχνες και τους μουσουργούς ακόμα και αυτό το βιβλιάριο απορρίας δίνεται περιορισμένα «μετ’ εμποδίων , ενώ το ασφαλιστικό τους παραμένει άλυτο για χρόνια . Την ίδια ώρα οι λεγόμενες «τιμητικές συντάξεις» του ΥΠΠΟΤ, μοναδικός πόρος ζωής για τους ηλικωμένους ανασφάλιστους δημιουργούς,  έχουν απελπιστικά συρρικνωθεί.
Τα δημόσια καλλιτεχνικά έργα και οι κρατικές διοργανώσεις έχουν σχεδόν καταργηθεί ενώ τον χώρο λυμαίνονται οι εργολάβοι επιχειρηματίες του χώρου της τέχνης και του θεάματος.

 Αγώνας τώρα για  να εμποδιστεί η πολιτική που  αντιμετωπίζει τον Πολιτισμό ως εμπόρευμα και τους εργαζόμενους σε αυτόν σαν μέσα παραγωγής κέρδους.
 Το καλλιτεχνικό έργο αντιμετωπίζεται ως εμπορικό «προϊόν» και η πολιτιστική κληρονομιά ως τουριστική «ατραξιόν»:
Μειώνεται συνεχώς ο προϋπολογισμός για τον πολιτισμό, προσφέροντας  μάλιστα το μεγάλο μερίδιο στους ιδιώτες (Μέγαρα Μουσικής, Ιδρύματα κ.λ.π.) των οποίων αναλαμβάνει να πληρώνει ακόμα και τα χρέη.
Κρατικές δομές (θέατρα-ορχήστρες –μουσεία, ΝΠΔΔ) μέσω της υποχρηματοδότησης οδηγούνται στην ιδιωτικοποίηση ή το κλείσιμο
Η Λυρική έχει ήδη αποφασιστεί να παραχωρηθεί στο Ίδρυμα « Σταύρος Νιάρχος», ενώ την οπερέτα που στεγαζόταν στο «Ακροπόλ» την έκλεισαν.
Πολλά ΔΗΠΕΘΕ θυσιάζονται μέσω Καλλικράτη σε κλείσιμο, κι όσα γλιτώσουν θα γίνουν βορά στην κερδοσκοπία των μεγαλοεπιχειρηματιών. (το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης ήδη έγινε Α.Ε. με βασικό μέτοχο την ΑΝΕΚ) 
Σημαντικά καλλιτεχνικά αρχεία έχουν παραχωρηθεί στους επιχειρηματίες (του Μεγάρου Μουσικής, Μουσείου Μπενάκη κ. α.) προς εμπορική εκμετάλλευση, την ίδια στιγμή που απαξιώνονται οι κρατικές δομές όπως το θεατρικό μουσείο
Οι κρατικές επιχορηγήσεις αντί να σημαίνουν  δυνατότητα δημιουργίας, δίνονται για  προώθηση επιχειρηματικών συμφερόντων και ελέγχου της καλλιτεχνικής παραγωγής.
Ο νόμος για τον κινηματογράφο παραδίδει πλήρως την εγχώρια κινηματογραφία στους επιχειρηματίες, αφαιρώντας απ` τους δημιουργούς στοιχειώδη δικαιώματα καλλιτεχνικής επιλογής.
Η ορχήστρα των χρωμάτων, δημιούργημα του Μάνου Χατζηδάκη αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα, έχοντας απλήρωτους επί μήνες τους μουσικούς. Ανάλογη η μοίρα και της ΚΟΕΜ και του ΕΕΤΕ .
Η ΕΕ και τα οπτικοακουστικά μονοπώλια αποφάσισαν να μετατρέψουν σε αντικείμενο αγοραπωλησίας τα πνευματικά δικαιώματα  - τα οποία η ΕΕ στα επίσημα κείμενά της τα εκλαμβάνει ως «πνευματική ιδιοκτησία» -  αφού ως «ιδιοκτησία» μπορεί να «αλλάξει χέρια» στο πλαίσιο της «ελεύθερης αγοράς».
Οι Αρχαιολογικοί χώροι καταρρέουν από έλλειψη προσωπικού και πόρων, ενώ οι αρχαιότητες μετατρέπονται κι αυτές  σε πολιτιστικό εμπόρευμα.

 Η κατάσταση αυτή έχει αιτία.
Είναι η πολιτική που ασκείται εδώ και χρόνια από τις κυβερνήσεις στη χώρα μας, ακολουθώντας και συμπράττοντας στις επιλογές της Ε.Ε. Το αστικό κράτος «αποσύρεται» - συνειδητά και εσχάτως όχι και τόσο «διακριτικά» - από την οικονομική ενίσχυση του πολιτισμού, αξιοποιώντας φυσικά και την καπιταλιστική κρίση, ώστε το τεχνητά δημιουργημένο κενό να καλυφθεί από τις δυνάμεις της «αγοράς». Η πολιτική αυτή προϋποθέτει βέβαια και την απαξίωση, στα μάτια των δημιουργών και του λαού, των κρατικών δομών και θεσμών στήριξης του πολιτισμού, όπως συμβαίνει με κάθε κλάδο και τομέα που ετοιμάζεται για ξεπούλημα (Υγεία, Παιδεία κ.λπ).δεν τηρεί κανένα «πολιτιστικό» πρόσχημα  στο στρατηγικό στόχο του κεφαλαίου για πλήρη υποταγή της πολιτιστικής κληρονομιάς και της σύγχρονης δημιουργίας στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας του ευρω-ενωσιακού κεφαλαίου. Απρόσκοπτα ομολογούν ότι η καλλιτεχνική παραγωγή πρέπει να συγκεντρωθεί σε μεγάλα μονοπώλια πανευρωπαϊκής και παγκόσμιας κλίμακας και σε αυτά τα πλαίσια προωθείται και η κινητικότητα των καλλιτεχνών.
Οι άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού, οι εργαζόμενοι στο χώρο του θεάματος ακροάματος  συσπειρωνόμαστε, συντονίζουμε τη δράση μας και μπαίνουμε μπροστά για να εμποδίσουμε την υλοποίηση αυτής της πολιτικής, να ανατρέψουμε τα σχέδια  ολοσχερούς παράδοσης  του πολιτισμού και των εργαζόμενων σ` αυτόν στις απαιτήσεις και τα συμφέροντα της ολιγαρχίας. Μην ξεχνάμε ότι ο πολιτισμός δεν αφορά μόνο εμάς αλλά πάνω απ όλα τον ίδιο τον λαό.
Διακηρύσσουμε: ο Πολιτισμός δεν είναι εμπόρευμα, είναι δικαίωμα κοινωνικό. Ο πολιτισμός δεν  είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη. Ο κοινωνικός ρόλος της Τέχνης είναι λαικό δικαίωμα που θα το υπερασπιστούμε. Είμαστε ενάντια στον εμπορικό ευτελισμό της Τέχνης και στην αλλοτρίωση των συνειδήσεων
 ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
-        Αύξηση του κρατικού προϋπολογισμού για τον πολιτισμό  τουλάχιστον στο 2%.
-        Να σταματήσει η επιχειρηματική λειτουργία στα κρατικά θέατρα, τα ΔΗΠΕΘΕ, τη Λυρική, τις κρατικές ορχήστρες, μουσικά σύνολα και γενικά στις κρατικές πολιτιστικές δομές και δράσεις  και να τους δίνεται επαρκής χρηματοδότηση.
-    Να ακυρωθεί η συμφωνία παραχώρησης της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης στο ίδρυμα Νιάρχος
-      Αύξηση των κρατικών επιχορηγήσεων για το θέατρο, το χορό, τον κινηματογράφο και τη μουσική, στα εικαστικά. Καμία χρηματοδότηση στα μονοπώλια του χώρου. Οι επιχορηγήσεις στο θέατρο και το χορό να δίνονται σε περισσότερα σχήματα τα οποία θα λειτουργούν με αυστηρά καλλιτεχνικά και μη κερδοσκοπικά κριτήρια, και να παίρνονται οι αποφάσεις με συμμετοχή γνωμοδοτικής επιτροπής που θα ορίσουν οι φορείς του θεάτρου και του χορού.
-   Καμία απόλυση καλλιτεχνών που δουλεύουν στους δήμους (μουσικούς, ηθοποιούς, εικαστικούς) οι οποίοι θα πρέπει να δουλεύουν με μόνιμη σχέση εργασίας και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα.
-   Να σταματήσει κάθε προσπάθεια κατάργησης ή συγχώνευσης κρατικών θεάτρων και ορχηστρών, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ,δημοτικών μουσικών συνόλων και ωδείων.
-       Πρόσληψη Θεατρολόγων στα κρατικά θέατρα.
-   Πρόσληψη μόνιμου προσωπικού για τις κενές οργανικές θέσεις στα ΝΠ του Πολιτισμού. Κατάργηση της αναλογίας 1 προς 5, που θα νεκρώσει κάθε δραστηριότητα.
-    Κατάργηση του περιορισμού του 24μηνου που επιβάλλει ο ν. Παυλόπουλου για αρχαιολόγους, καλλιτέχνες και τεχνικούς των κρατικών θεάτρων.
-      Κατάργηση των 100 ενσήμων ως προϋπόθεση στην περίθαλψη, και ασφαλιστικά βιβλιάρια στους εικαστικούς και λογοτέχνες. Ασφάλιση για όλους τους καλλιτέχνες χωρίς όρους και προϋποθέσεις
-   Κατάργηση του Φ.Π.Α. στο καλλιτεχνικό έργο και την καλλιτεχνική δημιουργία που βάζει κι άλλα εμπόδια στη σχέση των εργαζόμενων με την τέχνη.
-   Καθολική λύση του ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού των καλλιτεχνικών κλάδων χωρίς εργοδότη (των δημιουργών). Μέχρι τότε αναμόρφωση  του νόμου για τις «τιμητικές» συντάξεις του ΥΠΠΟΤ και αύξηση του αριθμού τους, καθώς και χορήγηση βιβλιαρίων δωρεάν νοσοκομειακής kαι φαρμακευτικής περίθαλψης στους ανασφάλιστους καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως εισοδήματος , εθνικότητας και ηλικίας.
-      Καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς και εφαρμογή του νόμου για το 1% για την τοποθέτηση έργων εικαστικών τεχνών σε δημοσιους χώρους και κτίρια, για  την αναβάθμιση της δημόσιας αισθητικής και την ενίσχυση της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
-         Καμιά κατάργηση αλλά επέκταση (αυξημένο ασφάλιστρο)στα βαρέα και ανθυγιεινά.
-         Επιδόματα ανεργίας  στο 80% του μισθού χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
-        Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν αισθητική αγωγή και  καλλιτεχνική παιδεία μέσα στον κορμό της εκπαίδευσης, για όλα τα παιδιά ανεξάρτητα από κατευθύνσεις.
-        Ίδρυση Ανώτατων Καλλιτεχνικών Σχολών δημόσιων και δωρεάν στο πλαίσιο της Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης για την επιστημονική μόρφωση των καλλιτεχνών της κάθε ειδικότητας.
-         Ίδρυση δημόσιων κέντρων καλλιτεχνικής εκπαίδευσης για τη δωρεάν εκπαίδευση στις διάφορες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης (μουσικά όργανα, θέατρο ,χορός ,εικαστικά κλπ.) των μαθητών μετά το σχολείο.
 Ο πολιτισμός είναι συλλογική δημιουργία, πρέπει να είναι και συλλογική ιδιοκτησία. Τη στιγμή που ο πλούτος των Μεγάρων της πολιτιστικής βιομηχανίας υψώνεται γύρω μας, η εξαθλίωση των συντελεστών της Τέχνης μεγαλώνει. Αυτή τη στιγμή είναι που η λέξη ανατροπή έρχεται στο στόμα όλων μας.
Καλούμε σε:
·      μάζεμα υπογραφών από ανθρώπους της τέχνης για την υπεράσπιση του πολιτισμού ως κοινωνικό αγαθό.
·    Κινητοποίηση των καλλιτεχνών και δημιουργών καθώς και των εργαζόμενων στο χώρο της πολιτιστικής κληρονομιάς στις 22 Ιουνίου 2011, που θα  ξεκινάει από το Μουσείο της Ακρόπολης και θα καταλήγει στο ΥΠΠΟ−Τ.

Απεργούμε τη μέρα που θα έρθουν για συζήτηση στη Βουλή τα νέα μέτρα- λαιμητόμος
     
1)    ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ
2)    ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ
3)    ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ
4)    ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ (ΣΕΧΩΧΟ)
5)    ΕΝΩΣΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
6)    «ΜΙΚΡΟ» ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ
7)    ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΥΝΟΛΑ ΤΗΣ ΕΡΤ
8)    ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΩΔΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
9)    ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΩΝ
10) ΕΤΑΙΡΕΙΑ  ΕΛΛΗΝΩΝ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ
11) ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΩΝ ΜΕΛΟΔΡΑΜΑΤΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΛΥΡΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ
12) ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΩΔΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
13) ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
14) ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΤΑΚΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ

Πληροφορίες

Αθηνα, Greece
http://www.manolokasimatis.gr